Komil ismli bir 23 yoshli yigit bor edi. Uning oilasi, ota onasi badavlat obro’li kishilar edi. Komilning bir singlisi bor. Komil judayam yengil hayotga berilgan,do’stlari do’stlari bilan o’yin kulgu ko’ngilxushlik qilib yurishga odatlangan edi. U universitetda o’qirdi lekin o’qishga muntazam qatnamasdi. Otasi uni haddan tashqari erkalatib yuborgan, o’qishni bitirgach unga firma,do’konlar ochib berishni vada qilgandi. Shuning uchun Komil hayotga yengil ko’z bilan qarardi. Taqdir taqozosi bilanmi yoki Komilning iymoni zaifligi boismi uning inson aslida shaytondan ham battar bo’lgan do’stlari uni nasha chekishga o’rgatib qo’yishdi. Komil nashani avval hidlab yurardi keyin chekishni boshladi. Komilni bu qilig’ini do’stlaridan boshqa hech kim bilmasdi. Bir kuni Komil universitetda 1 kursda o’qiydigan Nigora ismli qizni uchratib qolardi. U juda chiroyli latofatli qaddi qomati hurliqo o’zi juda soda bo’lgan qiz edi. Komil uni ko’rib uni o’zicha yoqtirib qoladi. Aslida bu yoqtirish emas balki shaytoniy nafs edi. Komil Nigorani ko’riboq u bilan ko’ngilxushlik qilish shu kabi jirkanch ishlarni amalga oshirishdek g’arazli niyatda u qizni avrashga aldap suldap o’zini farishtadek qilib ko’rsatib u bilan do’st tutinishga kirishadi. Komil bazi bir narsalarni bahona qilib Nigora bilan tanishadi. Ular do’st tutinadilar. Komil huddi aktyorlardek oshiq ro’lini o’ynashni boshlaydi. Oradan 2 oy vaqt o’tgach Komil Nigoraga soxta sevgisini izxor qiladi. Unga oltin tog’larni unga uylanishni vada qiladi. Bechora sodda qiz esa bu gaplarga chippa chin ishonadi. Nigora Komilni jonidan ortiq sevib qoladi. Komil esa hamon o’sha shaytoniy niyatda edi. Bir kuni Nigora tasodifan Komilni chekayotganini ko’rib qoladi. Nigora uni sigareta deb o’ylaydi. Komilning do’sti Aziz Nigoraga bor haqiqatni Komil nasha chekishini, Nigorani sevmasligini u bilan ko’ngilxushlik uchun yurganini aytib beradi. Nigora bu gaplarga ishonmaydi. Komildan so’raydi. Komil esa ha nasha chekaman nima qibti deb aybini tan oladi. Lekin seni sevaman bu odatimni tashlayman iltimos menga ishon u do’stlarim meni boyligimni ko’ra olmaydi alamidan shu gaplarni senga aytishgan deb Nigorani aldaydi. Nigora esa agar bu odatingizni tashlamasangiz nasha chekayotganingizni onangizga aytib beraman deydi. Komil esa hop tashlayman faqat hech kimga aytmaslikni uqtiradi. Lekin Komil Nigoradan havotirlanar aytib qo’yadi deb qo’rqar edi. Oxir oqibat u Nigoradan qutulish payiga tushdi. Bir kuni u Nigorani kinoga taklif qiladi. Nigora rozi bo’ladi kechki payt taksida yo’lga chiqishdi. Taksichiga shaharni chekka qismidagi bir joyga olib borishni aytadi. Nigora: Voy qayoqqa ketyapmiz? Komil: Qo’rqmang. Kino boshlanishiga ancha bor men hoz bir odamdan qarzim bor edi shuni berib kelaylik keyin kinoga boramiz. Nigorani ko’ngli xotirjam bo’lib yo’lda davom etishdi. Bird ala ovloq joyda mashinani to’xtatdi. Taksichi amaki mashinani to’xtatdi va Komil mashinaning yukxonasidan lapatkani olib : Nigora sen mashinada o’tirib tur biz hozir kelamiz qarzimni egasiga berib kelay. Sal nariroqqa borib Komil taksichiga pichox niqtab dedi: Shu yerdan chuqur kavla g’iring desang so’yaman deb uni qo’rqitdi. Shafyor chuqurni kavlab bo’lgach Komil baland ovozda Nigorani chaqirdi. Nigora yetib keldi va shu payt Komil uni haligi kavlangan chuqurga itarib yubordi. Komil shafyorga: Tez tez ko’m yo’qsa so’yaman. Nigora jon holatda baqirar chuqurdan chiqishga urinar dod voy solardi. Komil esa uni itarib yubordi va uni ustiga tuproq tortib tiriklayin ko’mib tashladi. Oradan vaqtlar o’tib Komil qamaldi. Shafyor esa bo’lgan voqeadan es xushini yo’qotib ruxiy kasalliklar shifoxanasiga yotqizildi. Shafyor davolanib chiqdi. Lekin ko’pincha Nigoraning o’sha chuqurda yig’layotgani dod voy solishi ko’z o’ngidan ketmas tushlariga ham kirib chiqar edi. Buni vijdon azobi deydilar. Nigora sodda qiz soxta sevgining qurboni bo’ldi. Hikoya shu yerda yakunlanadi. Alloh yomonlarga insof, yaxshilarga panox bersin.