Йўқ, кетма...ўлдирма мени... Сенга бўлган ишқим энг хаққоний туйғуим. Шунинг учун хам сен мени ростимсан. Агар сенга бўлган мухаббатим нотўғри ёки ёлғон бўладиган бўлса..майли энг рост ёлғоним хам ўзингу, энг хаққоний ва севимли ёлғоним хам ўзингсан! Севганига эришиш учун кимдир бор йўғини беришга тайёру...мен эса сени унутишга... Телба ишқ тилга кирганида: Сени бутун умр биладигандекман…бу бежизмас... Сени топиш учун бу дунёга келганман. Сени севиш учун яралганман. Ўлим хақида хам ўйлайман...Сени қўлингда ўлиш учун уни кутаман. Шундай якун топмасам, демак бутун умр яшаб ўтганим ёлғон! Бизга зорлар хам бўлар, йўлларимизни хам пойлар, биргина сенга хор бўлган, мингтасига бир кун қирол бўлар. Кетдим, кетгил демагин ёр, билмай бўйнимга илмагил дор, алам устида тиғлаб зор, қалбимни бунча этма хор. Бир ур жон жахд билан юзимга, бир сол аямай кучингни, ургин тўхтамай тепиб сол, фақат кетгин демагин ёр. Тортиб ол бу юракни, ёнингда жим, кетганда дейди дод, менга аллақачон у бевафо, сени дейди мени қийнаб зор. Йўқ, кет дема билмай холим, ичимдан кетган зорим, қалбим титрар, юрак йиғлар, оёқлар юрмас... улар хам золим.. Жон титраб қалбимда, кетсанг чиқай тандан дер зор, фақат кетдим демагин ёр, бўйнимга дор илмагин жон.. Хайдама кетолмайманку, жон чиқмай жонсиз кетмай ёр, оғриқдан кетар деб урсанг жон, ур аямагин тўхтамай ёр, то таним дош бермасдан, қўлингда жон чиқсин зор... Сенга ишқим оғриғидан жон, таним оғриқдан ўлсин ёр, бунчалар қилма жоним хор, сени ўзимдан қилдим бор... Кетсам кетай қўлингдан ёр, осмонларга учай енгил жон, бир имкон бер сўнгги нигохим бўлгин ёр, кет дема, ўлдир озод қил ёр. Хар қоним томчиси уволмас, хар кўз ёшим оқсин уволмас, бир рухим бор рахминг келсин ёр, сенсиз энди у яшолмас, хайдама менмас, у кетмолмас жон... Кетгин кетаман демагин жон, йўқ кетмайман қийнама мени, хар томчи қоним совутмагин жон... Йўқ, кетма.. Кетма.. Ўлдирма мени...