Avvalgi 1 -2 -3 -4 -5 -6 -Qismlar... Biror so`z aytishga, hoxishim bo`lmasda, haloskorimni qiziqishini javobsiz qoldirgim kelmadi. - Farruh ismim... - Faru!.. - Yo`q Farruh to`liq talafuz qiling... - Farruh... Men Aona Malissiora, Aona... -ismi jismiga monand, hayolimdan o`tdi, - Davom et, menga juda qiziq, tashqi dunyo, insonlari hayoti... -dedi Aona. - Bir qizni o`limiga sababchi bo`lib qoldim... -dedim qattiq afsusda. Bandargohdagi voqeani eslarkanman, qisqagina yoritdim, qiz qallig`im ekanligini qo`shib ham qo`ydim. Qolgan tafsilotlarga to`xtalib o`tirmadim. - Taqdirimiz o`xshash ekan. Meni hayotimda ham shuga o`xshash voqea bo`lgan... - aftidan aytganlari unda tasir qildi chog`i, u ham o`z hikoyasini ayta boshladi, - Ustozim tibbiyotda katta kashfiyotlar qilgandi... Kaltabin avom, ustozimni jodugarlikda ayblab, o`z uyida yoqib yuborgan. Men esa, askarlardan birini o`ldirib qochib ketishga muoffaq bo`lganman... Mana o`shadan keyin o`n asir o`tib ketdi... -dedi. Hiyla zayifligim sabab, u ``O`n asr!`` deb aytdimi yoki ``O`n yil!`` balki ustimdan kuayotgandur, hullas quloqlarimga ishonadigan ahvolda emasdim. Yana turfa savollar berdi, qiziqishim, dinim, oylam, johonda bo`layotgan yangiliklar. Uning savollariga lo`nda javob berardim. U meni gaplarimdan, to`lqinlanib ketdi. Yonimga o`tirib oldi va tibbiyotdagi yangiliklar haqida so`ray boshladi. Bilganimcha ko`pgina kasalliklar davosi topilganligini aytdim. Chuqurlasha boshlaganidan so`ng, tibbiyotda bilimim kamligini aytib, uzur so`rab tibbiyotga uncha qiziqmasligimni aytdim. Bunga sabab, hecham bemor bo`lib shifohonada yotmaganimni qo`shib qo`ydim. U esa, kuldi ham norozi bo`ldi, insonyat o`z tanasi haqida bilmasliga, qiziqmasligandan butun insonyatni qoraladi. So`ng to`lqinlanib, odam anatomyasi, ayniqsa bosh soha, miyya haqida men tushunmagan allanimalarni gapira boshladi. Aona huddi 60, 70 yil tibbiot sohasida ishlagan professirga o`xshardi. Rosa kirishib ketgan mahalda, yuqoridan ketma-ket otilgan o`q ovozlari eshitildi. Ikkimiz ham cho`chib ketdik. - Nima bo`ldi? -dedim havotirga tushib. U esa tuyqus turib, yuqoriga chiqib ketdi. Ancha vaqt o`tgach, boyagi baquvat yigit va ustiga birgina yupun ko`ylak kiyib olga sohibjamol qiz patnisda taom, ichimlik ko`tarib tushushdi. Yigitku mayli, har holda erkak ammo qiz, uning tanasini ochiq joylarida qolgan qamchi iziga qarab, aslida u jarohatlar qamchi izidan ko`ra qizdirilgan temir bosib kuydirilganga o`xshardi. Bechoraga rahmim keldi. Ular ortidan eshik hatlab ichkariga kirgan ayol qo`pol ohangda bir nima dedi. Boyagi yigit qo`lidagi, ichimlikni qiz esa baliqli taomni yonimga qo`yib, ayolga tazim bajo keltirishdi va chiqib ketishdi. Hayolim esa o`sha go`zal, ammo bekasi tomonidan jabir ko`rgan qizda ketdi. Aonaga hizmat qiladiganlar nihoyatda, chiroyli qizlar ekan. Aona menga muloyim gapirsada aslida shavqatsiz ekan degan o`y boshimda charq ura boshlagadi... - Nimani kutyabsan? Eshikka tikilib qolganim Aonaga yoqmadi, ovoz ohangidan sezdim. Yonimdagi kattakon orasiga mevalar, sabzavotlar solib dimlangan baliqqa qaradim. Ishtaxani qitiqlovchi isidan, sulay bezlarim faol ishlab ketdi. Lekin hanuzgacha havotirda edim, bu ayolni ko`nglida nima bor! Tepamga keldi, huddi fikrimni o`qiganday, vilka va pichoqni qo`liga olib, baliqni bir bo`lagini qirqib olib og`ziga solib chaynadi. Jilmaygancha boshqa bo`lak qirqib olib meni og`zimga soldi. U juda mohirlik bilan baliqni, bo`laklab tashladi. So`ng vilka va pichoqni yonimga qo`ydi. Ochligim sabab, bismillo dedimu shoshgancha chaynay boshladim. Nafsim bilan bo`lib, yuqorida bo`lgan otishma haqida so`rashni ham unutibman. Aona qadahni limmillatib sharob quib, yarimlatib o`zi ichdi, qolganini menga uzatdi. Yuzidagi kinoyali tabassumdan, ``Zaharlanmagan!`` degan manoni o`qidim. Sharobdan qultumlab ichdim, xushtam shu bilan biroz achqimtir, lekin juda o`tkir, hamda ishtahani ochuvchi. Aonani o`zi soqiylik qildi, qanday taomni yeb 4, 5 qadahni bo`shatib qo`yganimni sezmayham qolibman... O`tkir sharob, mazali baliq go`shti quvvatimni ancha tikladi. Ammo sharob yaxshigina kayfimni oshirib qo`ydi. Shu sababmi Aonani ishvalariga, suzulishlariga beyfarq bo`lolmadim. U o`ziga shu qadar maftun qilardi, unga teginishga, hakalak otib borayotgan shahvoniy nafs, istaklarimni jilovlashga ojiz edim... Kiyimlardan deyarli xalos bo`lgandik. Shunda nigohlarim oldida, ikkita ko`z paydo bo`ldi. G`azabdan qisilgan ko`zlar, bobomni ko`zlari. Go`yo bobom meni ko`rib turganday qo`rqib ketdim. Shosha pisha Aonadan uzoqlashdim. - Senga nima bo`ldi? Bo`ynimga osilib o`ziga tortdi. Birga bo`lishga chorladi. - Kechir, Aona kechir men haddimdan oshmasligim kerak... Tezda usti boshimni kiyib oldim. Aona, uni rat etayotganimdan hafa bo`ldi. Asta yaqinlasharkan o`ng kaftini, chap ko`ksimga qo`ydi. Tushunarsiz tilda gapira boshladi juda uzoq gapirdi, birorta ham so`ziga tushunmadim. Faqatgina ohirgi gapini italyan tilida aytdi ``E`tiqoding mustaxkam ekan!`` u bir ahvotla kayutadan chiqib ketdi. Yuragim behalovatlana boshladi. Yotgan bo`lsamda, bobom, buvim, ota-onam hayolimdan ketmadi. Ular men haqimda qayg`urayotgandur! Dadam izlayotgandur! O`zimdan ham Serenani ota-onasiga ichim achirdi, uni o`limiga sababchi bo`lganimdan ezilardim... Ko`zim ilinibdi, qandaydur shovqindan uyg`onib ketdim. O`rnimdan turib, derazadan qalin oynali dumaloq, derazadan dengizga qaradim va hayratdan qotib qoldim. Derazaga yopishib, butun manzarani ko`rishga urundim. Aonani so`zlari chin ekan, kema, shaffof pardani yorib, men turgan tumshuq qismi buyoqda, orqa qismi pardani u yog`ida. Biz turgan qismida dengiz sokin, ammo u tomonda qora bulut, yog`du va dengiz to`lqinlar uzra chayqalardi. Go`yo dengiz devorlari bir biriga tegib turgan akvaryumni eslatardi... Bu mo`jizadan tilim lol turib qoldim, xatto kirib kelgan haloskorim Aonani sezmabman ham... - Tez orada orol yuz ko`rsatadi... - Qanday orol? -ko`zimni tez-tez derazaga tikarkanman hayratimni yashirishga urundim, - Qayerda ekan u? - deb so`radim. - Meni orolim... Men bilan borasanmi Farruh... Bu safar uning nigohlarida, tuyg`ularida sokinlik edi. - Men qaytib ketsam degandim... Oylam havotir olayotgandur! U bosh chayqadi. - Senga yordam berolmasam kerak! Unga iltijoli tikildim. - Kema kapetani bilan gaplashsam balki... - Unitib qo`yding chog`i! Bu kema qaroqchilarga tegishli, sen uchun hatarli! - Tavakkal, qilib ko`raman... Aona ensasi qotib biroz o`ylanib qoldi. So`ng yuqoriga boshladi. - Hammasiga o`zing guvoh bo`l... Aonani ortidan ergashdim. Eshik hatlab o`tarkanman, avval g`ayritabiy mo`jizani ko`rishga oshiqdim. Mendan oldinda chiqqan Aona, eshik yonida soqchilik qilgan boyagi barvasta yigitga, bir nima dedi. Nazarimda meni qo`riqlashni buyurdi. Yigit esa meni ortidan izma-iz yura boshladi. Pardaga yaqin bordim, u yoqdagi dengiz shovqini shundoqqina eshitilib turardi. Qani edi, qo`limda foto, video kameram bo`lsa, bu mo`jizani tasvirga olgan bo`lardim. Behos ko`zim palubadagi o`lib yotgan jasadga tushib bir seskanib ketdim. U shundoqqina chap yonimda yotardi. Uning yuzi o`qdan parchalanib ketgandi. Bu kabi manzaralarni ko`rishga o`rganmaganim boyis, tomog`imga bir nima tiqilib, ko`kngilim ag`darilgudek bo`ldi. Nigohlarimni boshqa tomonga oldim. Qiziqish sabab, kemaga ziyraklik bilan ko`z tashladim. Yigitni o`zimga ergashtirib, kemani hamma yerini deyar pardadan berigi tomonini kuzatib chiqdim. Kemada 10 yaqin turqu sovuq qaroqchilar, shulardan 3 tasi allaqachon asfalasofilinga jo`nagan. Aona, jingalaksoch va jabirdida qizdan tashqari yana 3 ta hurluqo qizlar bor edi. Ular ham, turli kayutalarda va burchak-surchaklarda, anovi turqu sovuq qaroqchilarni ko`nglini hushlash bilan band. Ortimdan ergashib yurgan yigitdan boshqa yana ikki yigit bor edi. Ammo ular qandaydur, ustiga harbiy ramzlar tushirilgan, birizen yopilgan yukni qatiy qo`riqlashar edi... Shundoqqina biroz narida kimningdur so`kingan ovozi eshitildi. U tomon qaradim. Ikki qaroqchi o`zara janjallashib ketishdi. Hammasi ko`z oldimda sodir bo`ldi, huddi atayin qo`yilayotgan tomoshaga o`xshardi. Ammo bu haqiqat yonginamda, bir qaroqchi ikkinchisini otib tashladi. Bunday torttishuvga sabab, anovi jingalaksoch edi. Bey ehtiyor o`zimni chetga oldim. O`z hamtavog`ini jig`ildoniga 5, 6 ta o`qni joylab qo`ygan yaramas, hech narsa bo`lmaganday yonimdan jingalaksochni quchoqqlagancha o`tib ketdi. Bortga mahkamlanga tutquchni mahkam changallagancha, salgina qo`rquv bilan qaroqchi ortidan qarab qolar ekanman, o`zimga savol berdim. Jin urgur bular insonmi yo hayvon?! Huddi o`rmonda yashab yuz yillab ayol zotini ko`rmagan erkaklarga o`xshashdi. Ularni birgini istagi shahvoniy nafsini qondirish... Lanati bu kema! Kemadan ko`ra islovatxonaga o`xshaydi. Biroz tezroq nafas olarkanman, o`zimni bosib olish uchun, dengizga tikildim. Bu qaroqchilar bilan nima haqida gaplashishim mumkun-a? Chuqur uh tortgancha boshimni ko`tardim, ko`zim 10 metrlar narida turgan, Aonaga tushdi. Yuzida istehzoli jilmayish. Palubada o`lib yotgan qaroqchiga qarab turardi. Nigohlarini jasaddan olib, menga tikildi, ``Ko`rdingmi?`` deganday qosh uchirib, bosh qimirlatib qo`ydi. U tomon qadam bosdim, u esa ters o`grilib o`z bo`lmasiga kirib ketdi. Aonani ortidan kirmadim, nazarimda anchayin tinch bo`lib ko`rinayotgan, kemani tumshuq qismi tomon yurdim. Yaqinlashganimda u yerda kimdir borligi ko`rindi. Bu o`sha qiz, turishidan 18, 19 yoshli, sochlari silliq, egniga anchayin ochiq, odmi ko`ylak kiygan o`sha butun tanasi qamchidan zarar ko`rgan qiz turardi. Yaqinlashganimni sezganday bir qimirlab qo`ydi, ammo o`grilmadi. U bilan gaplashish mayil uyg`ondi. Asta yelkasiga qo`l cho`zdim, beyhos jarohatiga tegib ketdim. U shu qadar chaqqonlik bilan men tomon ogrildi. G`azablangani ko`rib, kayfim uchub ketdi. Uning ko`tarikgan lablari ostida, bo`rinikiga o`xshash oziq tishlari bor edi. Ko`zlari esa qonga to`lganday qizarib ketgan. Bir on tikilib turdi, so`ng lablari asta yopildi negadur oziq tishlari ham ko`rinmay qoldi. Ko`zining qizilliga yo`qolib o`z holiga qaytdi. Ko`zlarimga ishonmasdim. Lekin endi amin edim, bu sohibjamollar oddiy inson emas!.. Davomi bor... Muallif: -MAJNUN-