Баҳодир ўн ёшда. Унинг уч опаси ва битта акаси бор. Опалари турмушга чиқиб, бола-чақали бўлиб кетишган, акаси уйланганига бир йил ҳали бир йил ҳам тўлмаган.Акасининг исми Равшан, келинойисиники эса Санобар. Ота-онаси юборган пулларга акаси Нексия ва бир нечта қора мол сотиб олган. У ҳар куни барвақт туриб кира қилишга кетади. Келинойиси эса молларга қарайди ва уй ишлари билан банд бўлади. У эрталаб эртароқ туриб ўнтача сигирни соғади. Шунда Баҳодирнинг ёрдами керак бўлади: у бузоқлар сигирларни эмиб елинларини ийдиришга қўйиб туриши керак. Баҳодир уйқучироқ бўлгани учун эрталаблари зўрға туради, шунда келинойиси туринг, деб қўймагандан кейингина туради. Мана, бугун ҳам зўрға ўрнидан турди. Юз-қўлини чала-чулпа ювиб, келинойисининг олдига бориб сигир соғишига қарашаётиб, келинойисининг иштони, аниқроғи лосинаси йиртиқлигини кўриб қолди. Келинойисининг лосинаси путидан каттагина йиртилган бўлиб, оми манаман, дегандай, бемалол кўриниб турарди! Баҳодирнинг кўзи ҳайратдан катта-катта бўлиб кетди, чўчоқчаси аллақачон диккайиб кетганди.У биринчи марта аёл кишининг омини кўраётган жди. Шундай қилиб, болакай келинойисининг омини мазза қилиб томоша қилди. Баҳодир бир ҳафта давомида у келинойисининг омини тўйгунча томоша қилди. Бироқ ҳар нарсанинг бошию охири бўлганидек, бу томоша ҳам тугади, чунки келинойиси бошқа иштон кийган эди. Бу воқеадан кейин яна бир ҳафтача вақт ўтди, акаси Москвага одам олиб кетганди, мана бугун у келиши керак. У телефон қилиб, ҳозир Тошкентдалигини, бир танишиникида тунаб қолиб, эртага эрталаб чиқиб, 2-3 соатларда етиб келишини, жудаям соғинганини айтди. Санобар ҳам эрини жуда соғинган, жудаям сиктиргиси келаётган эди.Эрим тушларда келса, мен қандай қилиб бемалол сиктираман, деб ўйлай бошлади. Шу чоқ телефон жиринглаб қолди. Дугоналари Севара, Гулноза, Гулшан ва Барчинойлар сойга чўмилишга боришмоқчи экан ва униям чақиришаётган экан. Бу пайтла қайниси Баҳодир уй олдидаги сўрида ўтирар эди, ёз бўлганлиги учун деразалар ланг очиқ эди. Телефонда гаплашаётиб Санобарнинг миясига ажойиб бир фикр келди, у Баҳодирни қизларни пойлашга қизиқтиради ва уларни орқасидан юборади. Шунинг учун у атайлаб баланд овозда гапира бошлади: Э, Севара, қанақа чўмилиш кийими, қип-яланғоч бўлиб, эмин-эркин чўмилганга не етсин, бир вақтлари болалигимизда қандай яланғоч бўлиб чўмилардик, эсингдами? Ҳозир ҳам дугоналар мазза қилиб, ўша даврларни эслаб, яланғоч, оналаримизникидан энди чиққандек чўмилсак-чи! Баҳодирнинг қулоқлари аллақачон динг бўлганди. -У ерда ўғил болалар чўмилади дейсанми? Йўқ, у ерда эмас маккажўхори даласидан ўтгандан кейин сой бурилиб оқади-ку, бир-иккита даразт бор жой, ўша ерни айтаяпман. Тўғри, бироз узоқроқ, бироқ анча овлоқ жой, биздан бошқа ҳеч ким бўлмайди. Хуллас, улар соат ўн иккида жўнайдиган бўлишди.Баҳодир буларнинг ҳаммасини жон қулоғи билан эшитиб олганди.Мана 15та кам ўн икки бўлди. Санобар Севарага қўнғироқ қилиб вазиятни тушунтирди. Баҳодир эса аллақачон йўлга тушган эди.Мана, ниҳоят Баҳодир орзиқиб кутган онлар етиб келди: аёллар қип-яланғоч бўлиб ечинишиб, сувга тушиб чўмилиша бошлашди. Улар кулишар, чувиллашар, бир-бирларига сув сепишарди. Баҳодир мазза қилиб томоша қилар, чўчоғи аллақачон диккайиб кетганди. У беихтиёр таранг турган чўчоғини иштонидан чиқариб ўйнай бошлади, шунда у ажойиб кайфни туйди ва оҳ деб юборди. Қизлар қий-чувда буни эшитмай қолишди. Бироз вақт ўтгач, у томошага берилиб кетиб, дарахтнинг қуриб қолган шохига суянганида, шох қарсиллаб синиб, у сувга йиқилиб тушди ва оқим кучли бўлгани учун, оқим билан қизларнинг олдига оқиб бориб қолди. Қизлар баттар чувиллашиб юборишли. Шунда Севара шартта унинг бўйнидан ушлаб, сувга пиша бошлади. Бошқалар жса шоша-пиша сувдан чиқиб кийина бошлашди. Севара эса болани сувдан олиб чиқди-да, уни нима қилса бўлади, деди. Бирдан кўзи Баҳодирнинг кедасига тушди ва уни ечишни буюрди. Баҳодир кедани ечгач, қизларга уни тўлиқ ечинтиришни буюрди. Севаранинг ўзи ҳамон қип-яланғоч эди. Қизлар Баҳодирнинг бақиришларига қарамай, қип-яланғоч қилиб ечинтиришди ва Севара уни кеданинг иплари билан қўл-оёғини маҳкам боғлашди. -Севара, кийинмайсанми, дейишди қизлар. -Бунинг нимасидан уяламан, ўзиям қип-яланғоч бўлса, кўрадиганини кўрган бўлса. Қани, ечининглар, яна чўмиламиз, деди Севара. Аёллар бирин-кетин қайтадан ечина бошлашди. Бу орада Баҳодир қўйиб юборишларини сўраб бақира бошлади. Шунда Севара Гулшаннинг турсисини олиб Баҳодирнинг оғзига тиқиб қўйди. Давоми бор.