Hayot tasodiflarga boy.Inson oldindan taqdiriga nima yozilganini bilmaydi.Hozirgi yozmoqchi bo`lgan hikoyam balki kimningdur hayot yo`lida uchragandur,lekin bu hikoya mening ijod mahsulim.Asar voqealari va qahramonlari o`ylab topilgan,Hikoyani yozib bo`lgach unga qanday nom berishni o`yladim va hikoyadagi asosiy sahnalardagi asar qahramonlarining qalbida o`tgan xislarni hikoyaga nom qilib oldim. Hurmat bilan BRIT@NICK.... Yoz.Hamma joy suv quygandek jim-jit.Go`yoki yer yuzida hech kim qolmagandek.Shunday bo`lsada Oy o`zining nurlarini ayamay qorong`u zulmatni yoritmoqda.Qishloqdagi bunday sukunatni ahyon-ahyonda itlarning hurishi buzmoqda.Hamma uyning ichki chiroqlari o`chgan,qishloq aholisi esa shirin tushlar og`ushida.Faqatgina qishloqning chekkasida joylashgan hujraning chiroqlari hali hamon o`chmagan.Hujraning ichkarisadan esa erkaklarning ovozlari eshitilib turardi. -“Boburjon gap sizda mandan o`tdi”-dedi miyig`ida kulib Shamshi “qimorboz” -“Aka Mandan ham qaytdi”-dedi Bobur ham ikkilanmay Shamshi “qimorboz”ni butun qishloq tanirdi.U bir-ikki marta “sanatoriyada” srok o`tab kelgandi.Qishloq yoshlarini qimor o`ynashga qiziqtirardi. “Boburjon uka o`rtaga ancha tushib qo`ydik endi oching,uka man ochmiman dadam,so`kadi siz oching”-dedi Shamshi “qimorboz”(dadasi o`tib ketganiga ikki yil bo`lgan bo`lsa ham) “Aka sizni gapizni oldim mayli manda 31(o`ttiz bir)”-dedi Bobur dadillik bilan “Uka bugun sizni kuningiz shekilli,pulni torting bizda “pass””-dedi Shamshi “qimorboz” Tong ham otdi.Quyosh o`zining nurlari bilan “Ona yerni” erkalay boshladi.Hamma “qimorbozlar” uylariga tarqala boshladi. ****** Boburni uyqusini telefon qo`ng`irog`I buzib yubordi.Telefoniga qarasa “sevimli ammajonim” kontaktdan qo`ng`iroq bo`lyapti. -A`lo,Assalomu alaykum ammajonim -Voalaykum assalom jiyan bormisan? -Rahmat amma yaxshiman,uydagila jiyanla yaxshimi. -Yaxshi yurishibdi.Akam ishlab turibdilami?qiynab qo`ymasizlarmi? -Nimaga unaqa deysiz?dadamlarni xizmatlaridamizku. -Endi aytamanda.Shu jiyaning Oybek kollejidan ta`tilga chiqgandi.Shunga qishloqqa boraman deb qo`ymayabdida.O`zi sizlarnikiga borganiga endigina bir hafta bo`ldiyu,yana boraman deydi. -Exx amma-ya shuniyam aytib o`tirasizmi,shartta moshinaga “bosingda”yuboring -Unaqada Bugun Vokzalda kutvolarsan,Jiyan eshik qo`ng`irog`I jiringlayapti,kimdur keldi.Uydagilaga salom ayt. Deya telefon go`shagini qo`ydilar. Bobur telefon qo`yilgach,kechagi bo`lgan o`yinni esladi.Shunaqa “yutuq”dan ikki-uch marta olsam damasni sotib yoniga qo`shib bitta yangi neksiya olardim deya shirin hayollarini yangasini ovozi bo`ldi:”Bobur aka turing soat 12 bo`ldi”.Doimgidek uyda hech kim qolmagan.Dadasi bilan akasi allaqachon ishga ketishgan,uyda faqatgina yangasi qolgan.Dadasi bilan akasi shaharda ishlashgani uchun erta ketib kech kelishardi.Boburning Onasi uni yoshligida rak kasalidan vafot etgandi.Dadasi onasidan ayrilgach boshqa turmush qilmadi.Erinibgina telefon soatiga qaragan Bobur rostan ham 12 bo`lganini ko`rib shoshib o`rnidan turib,tezlikda yuvinish uchun vannaga yo`l oldi.Odatdagidek Boburni vannadan chiqguncha yangasi unga tushlik tayyorladi.Bobur shosha-pisha tushlik qilib moshinasini yurgizib tirikchilik uchun katta yo`lga chiqdi. Bobur kollejni bitirgach ikki yil oily o`quv yurtiga o`qishga hujjat topshirdi lekin o`qishga kirolmadi,shunda dadasi bekor yurmasin deb eskiroq bo`lsa ham damas olib bergan.Shu damas bilan har kuni “kirakashlik”qilardi. ****** Hash-pash deguncha bugungi kun ham o`z nihoyasiga yetmoqda.Kimdur uyga,kimladur yana qayoqqadur shoshardi.Ey odamzod doim shoshib yurasan qayoqqadur,lekin umring tugab qolganini sezmay ham qolasan.Boburning telefoni jiringladi. -A`lo -Bobur aka bu man Oybekman,qaydasiz? -Iee jiyan sal qolsa yodimdan ko`tarilay debsanku,keldingmi? -Ha keldim, vokzaldaman -Hozir boraman Oybek kutib tur -Hop “Shu jiyanim bizni uyni yaxshi ko`radida,vaqt topdi deguncha bizni uyga keladi.Umring uzoq bo`lgur judayam mehnatkashda”-deya ko`nglidan o`tkazdi Bobur. Qorong`u ham kirdi.Bobur va Oybek uylariga eson-omon yetib kelshdi. -Kelinoyi topingchi kimni uyga olib keldim -Bilmadim.Kim? -Oybekda yangajon -Iee Oybekjon keling-keling,uydagila yaxshimi?ammam yuribdilami?-dedi Boburning yangasi Dilfuza -Keldim.Yurishibdi,hamma yaxshi-dedi Oybek ham -Qarang ko`nglim sezganday siz yaxshi ko`rgan ovqatni qilib qo`yganimi,ovqat ustiga keldingiz qaynanangizga sevikli kuyov bo`larkansiz-dedi Dilfuza O`rtada kulgu ko`tarildi -Kelinoyi bunaqa Oybekni taltaytirvormang bunaqada shahariga ketmay qo`yadi-dedi Bobur ham kulimsirab Ovqat dasturxonga suzildi.Dadasi va akasini doimgidek kech kelishini bilgan Dilfuza ovqatlarini ko`rpacha o`rab qo`yib u ham dasturxonga o`tirdi.Dilfuzani pishirgan ovqatini maqtab-maqtab yeyishdi.Bir past uyoq-buyoqdan gaplashib o`tirishgach.Boburni dadasi va akasi ham ishdan kelishdi,ular bitta joyda ishlashgani uchun birga borib,birga kelishardi.Kelgan mehmonni ko`rgan Anvar aka(Boburni dadasi) salom-alik qilishgach.Yana dasturxon yozildi. Hamma o`z xonalariga tarqaldi.Uydagilar uyquga ketgach,Bobur yana sekingina qishloqning chekkasidagi hujraga yo`l oldi….. Ushbu hikoyam ko`p qismli bo`lganligi uchun,hikoyaning muqaddimasini yozdim.Davomini kuting va tez kunlarda chiqadi_____Hurmat bilan BRIT@NICK