- Singlim, siz chiqib turing, alohida gap bor kuyoviz bilan. Mahliyo chiqib ketdi. Xonada Abror va vrach qoldi. - Uka, ahvol biroz chatoq, o'tgan safar, anketada betartib jinsiy aloqa, stomatolog, xirurg kuruvi punktlariga yo'q-yo'q deb quygan ekansiz, yaxshiroq eslang, bulganmi shulardan birortasi? Abror biroz uylandi. - Ha duxtir aka, birinchi marta aloqa qilganimda prez taqmagan edim, nimaga musbat chiqdimi? - Ha musbat chiqdi. Lekin o'zingiz ham o'qigan bulsangiz kerak, birinchisi musbat chiqsa, yana bir marta poytaxtdagi glavniy SPID-tsentrida tekshiriladi, undayam musbat chiqsa, keyin VICh deb tashxis quyiladi. Dilingizni xira qilmoqchi emasman, Abror uka, poytaxtdagi manfiy chiqsa yaxshi albatta, lekin har narsaga tayyor turishingiz kerak. O'zingiz mediksiz, ehtiyot bulmaysizmi? Abrorni kungli hayotdan sovib ketdi. - Qog'oz yozib beraman, narigi xonaga kirib, yana qon topshirib chiqasiz. - Uni natijasi qanchada chiqadi? - 10 kundan keyin xabar olasiz. SPID-tsentrdan chiqib, Mahliyo bilan biroz aylanishdi, Abror tushkun kayfiyatini qizga bilintirmadi, keyin uyga qaytishdi. Abror xonasiga kirib, joyiga yotdi va fohishalar bilan qilgan qiliqlarini ishlarini tahlil qila boshladi. O'sha o'zi o'qiydigan shahardan, institutdan, yashashdan, uylanishdan kungli qolib ketdi. Hatto o'qishga kirganidan afsuslandi, dustlarini gapiga kirganidan afsuslandi, medik bulib turib shu kasallikni yuqtirib olganidan afsuslandi, dadasini "hunar o'rgan" deganlarini eslab siqildi. Hatto bazan o'z joniga qasd qilish fikrlari ham tug'ildi. Qaniydi yoshligi qaytganida, akalari va dadasiga o'xshab kulolchilikni o'rganardi, shaharga umuman bormasdi, bitta qizga uylanib, faqat xotini bilan aloqa qilardi. Shu 10 kunni o'tishi Abror uchun 100 yildek tuyuldi. * * * - Assalom aleykum. - Abror tushkun vaziyatda kirib keldi. - E keling, keling, student. - Nima buldi duxtir aka, tuyni tuxtataymi? - Tuy bulaversin. - Jiddiy gapiryapman aka. - Bugun ertalab poytaxtdan natijalar keldi, aynan siznikini kurdim, manfiy chiqipti, sizda VICH-infektsiya yo'q ekan. Abror vrachni quchoqlab oldi, kuz yoshini tuxtata olmadi, oq xalatiga belandi. - Rahmat aka, xushxabar uchun. Lekin baribir kunglim g'ash, poytaxtdagilar adashmadimikin? - Yo'q ular adashmaydi. Bizni laboratoriya faqat qonni himoyaviy vazifasini tekshirib beradi, bu narsa asosan VICH-da pasayadi, lekin boshqa holatlarda ham pasayadi, masalan kup aloqa qiladiganlarda, poytaxtda esa aynan virusni aniqlab berishadi. * * * YILLAR O'TIB: - Durdona, sizni bosh vrach chaqiryapti. - Hozir ukolni ulab quyay. Xonaga yaqinda ishga kirgan hamshira kirib keldi, uning oq xalat-ishtoni yupqaligidan qizil rangli ich kiyimlari bilinib turardi, buni ustiga xalatini oldi ham kengroq bulganidan kukraklarini egati kurinardi. - Chaqirgan ekansiz, Abror Nosirovich?! - Ha Durdonaxon, siz yangisiz, shuning uchun bu klinikadagi bazi bir qoidalarni bilmaysiz shekilli yoki bilib turib qilyapsizmi? - Nima qildim, ishga vaqtida kelyapmanu. - 3 kun oldin, kechki payt, 8-larda nimalar qilganingizni eslang. Durdona esladi: 3 kun oldin u kechki navbatchilikda qolgan edi, hozirgidek yupqa kiyingani uchun kasallarni e'tiborini tortishi aniq. Yoshi kattaroq, 40 yoshlardagi erkak kishi palatada o'zi yotardi. Durdona unga ukol qilgani kirganida qichiq gaplar qildi, o'zi nechi kundan beri u erkak juvonga boshqacha qarar edi. Uning gaplari Durdonaga yoqdi va tirjayib quydi, keyin boshqa palatalardagi kasallarni muolaja qilish uchun chiqib ketdi, bu erkak yotgan palata eng chekkada joylashgani uchun shu yerdan boshlagan edi. Juvon ataylab yana 2-3 marta bir narsalarni bahona qilib, haligi erkakni oldiga kirib chiqdi. 2-chi kirganida u bitta trusikda yotardi, juvonning hirsi uyg'onib ketdi. Keyin navbatchi sanitarkani chiqib ketishini kutdi, yani u muolajalar tugaganidan keyin musorlarni olib, maxsus joyga tashlab kelishi kerak edi. Navbatchi vrach 2 ta qavat uchun mas'ul edi, 2-da og'ir kasallar bulgani bois u o'sha qavatda turardi, ora-orada 1-ga tushib turardi. Sanitarka chiqib ketishiga Durdona ishga kirishdi, avval kirganida xalatining birinchi tugmasi qadalmagan edi, endi esa 2-chisini ham ochib kirdi. Kukraklarining ariqchasi va kulrang lifchigi kurinib turardi, erkak kishi tirjayib qarab, "kel, asalim, rosa kutdim, seni xohlayotganimni qayerdan bilding" dedi. Juvon kulib quydi va kasal yotgan divanga utirib, uning badanlarini silay boshladi, erkak kishi esa uning kukraklarini silardi. Keyin Durdona xalat-ishtonini yechdi, oppoq, silliq badanini faqat lifchik va mers-trusik berkitib turardi, juvon kasalning ustiga yotdi, badanlari badanlariga tegib, kayf qilardi. Erkak kishi uning buyinlarini, lablarini o'pdi. Keyin lifchigini yechib, tagiga oldi va 2-razmerli, oppoq, o'chlari tikka kukraklarni emib yaladi, pastlab qorinlarini, sonlarini o'pdi, juvonning badaniga ishqibozligidan plafkasi ustidan chotlarini ham bir-ikki o'pib tishladi. Keyin yuqorilab, juvonning yoniga yotib, kukraklarini uqaladi, u esa asbobni trusik ustidan ushladi. Asbob taranglashganini anglagan Durdona trusigini yechib tashladi, keyin erkak kishi ham yechdi. Juvon vaqtni boy bermasdan uni o'ziga tortdi, avval astalik bilan, keyin kuch bilan itara boshladi, juvon baqirardi. Aloqaga berilganidan palata eshigi ochilganini ham sezmadi, faqat qattiq yopilganidan keyingina chalg'idi. Keyin "nima bulsa buldi" deb aloqani davom ettirdi. Erkak kishi bushanib olganidan keyin juvon tezda kiyinib, chiqib ketdi, "kim buldi ekan, ishqilib sanitarka yoki vrach bulmasinda" dedi o'ziga va tualetga kirib chiqdi. Sanitarka endi tashqaridan keldi. Durdona 2-etajga chiqib, vrachdan suradi, "yo'q men halitdan beri shu yerdaman, 1-ga tushmadim, tinchlikmi?" dedi, juvon ancha yengil tortdi. - Ha esladim, lekin sizga kim yetkazdi? - Men o'z kuzim bilan kurdim. (Abrorni kvartirasini kaliti xonasida qolib ketgandi, xotini bolalarni olib qishloqqa ketgan, kvartirada hech kim yo'q. U soat 5-da ishdan chiqib, tanishlari bilan samovarga borgan, keyin uyiga borib, kalitini qoldirganini bilgan va ishxonaga qaytib kelgandi, hojatxonaga o'tib, qaytishda chekkadagi palatadan chiqayotgan ovozlarni eshitgandi) - Vooy, sizmidingiz, Abror Nosirovish, kechasi meni navbatchi ekanligimni bilib turib kelipsizda a? Tushunaman, kelinoyim qishloqda ekanlar, yordam beraman sizga. - Nima deyapsan, eringdan qurqmaysan ham. Men senga tug'ri gapirsam, notug'riga burib yuboryapsan. O'zi kiyinishing yoqmay turuvdi boshidan, boshqa xodimlarimni kurdingmi birortasini ich kiyimi kuringanini? Tinchlik bilan hal qilay degandim, tushunmading. Bu yer shifoxona, fohishaxonamas. Bu yerga odamlar davolangani keladi, senga o'xshaganlardan kasallik yuqtirgani emas, kim biladihozir seni qoningda qanaqa viruslar borligini. Arizangni yoz, yuqol. Durdona yig'lab chiqib ketdi. Hikoya tugadi Hikoya 1-dekabr Xalqaro OITS(SPID)-ga qarshi kurash kuniga atab yozildi. Hikoya kimlargadir ibrat buladi deb umid qilaman.