Aziza ismli qiz maktabni yaxshi baholarga bitirib kollejga o'qishga kiradi. U erni ham namunali talaba sifatida bitirib 3 oy o'tmasdan ishga joylashadi. U oddiy ishchi oilasida tug’ilgan. O’ziga yarasha chiroyli, qomati kelishgan, istrali, oddiy qiz. Ishxonasidagilari bilan tez til topishib ketadi. Xodimlar orasida bir yigit uni e'tiborini tortadi. Kam gapirib ko'p ishlaydigan uning birgina nigohi odamni etini jimirlatardi o'tkir nigoh va jiddiy Shaxzod ismli yigit edi. Shu vaqtgacha bollarga qaramagan ularni gapini jiddiy qabul qilmagan salom alikdan nari o'tmagan endi u haqda beixtiyor o'ylaydigan bo'lib qoldi. Erkak zotidan uzoqroq yurishiga sabab ularga ishonmaslik va sharm hayo. Bolaligidan buvisidan olgan tarbiyasi hamda Hayo ibo degan tuyg'ular o'zbek qizlariga hos bo'lsa , ishonmasligiga sabab Aziza 7 sinfda o'qib yurgan vaqtlari uning opasi Nozima bir o'ziga to'q oilani bolasi bilan tanishib sevishib turmush quradi. Bir yil ulardan baxtli inson yo'q edi. Shunday kunlarning birida nima bo'ladiyu yarim kechasi uyg'onib ketadi. Chiroq yoqay desa chiroq o'chgan erini telefonini olib oshxonadan suv ichib kelib yotayotda telefondagi 1 nechta smslarni o’qib qoladi (har doim uning eri smslarni o’chirib tashlar edi). “Jonim sog’indim, ishizga omad”, “O’zimmi asalim charchamadizmi, obed tayyor keling”, “Jinnivoy nimalar qildiz achiyapti, sizdan arazladim”. Bu smslarni Nozima o’qib ustidan sovuq suv quyganday gangib qoldi. Nahot “sevaman, o’ldim, kuydim, sensiz menga hayotning qizig’i yo’q” degan gaplari yolg’on bo’lsa degan savollar bilan uxlolmay chiqdi. Ertalab nonushta qilib bo’lib o’g’iz juftladi-yu erining telefonda gaplashayotganini ko’rib jim bo’lib qoldi. Shundan so’ng ham bir necha so’rashga jur’ati etmadi. Bu gaplarni hech kimga aytolmay ichda saqlab yurdi, kimga ham aytsin. Qo’shnilarinikiga ko’p ham chiqavermaydi. Bu hayollardan xalos bo’lish va dilini yorish uchun u ijtimoiy tarmoqlar biriga kirib ovuna boshladi. Tarmoqda bir bola bilan tanishib qoladi u o'zini Bahromman deb tanishtiradi. Bahromning gaplari juda yoqardi u bilan juda tez til topishib hatto ochiqchasiga sex haqida gaplashadigan bo'lib ketishdi. Ko'p o'tmay ular uchrashadigan bo'lishdi. Nozima unga yo'q deyolmadi. Ular chekkaroq bir joyda ko’rishib, bir kvartirada ko'rishadigan bo'lishdi. Kelishilgan manzildagi kvertiraga borishib, bezatikgan stol atrofida bir-biridan uyalib o’tirishdi. Stoldagi birinchi uchrashuv uchun olingan shampan vinosini ichib asosiy maqsadga o’ta boshladilar. Yoqimli musiqa ostida raqga tusha boshladilar. - Bu go’zallikni nima qilasiz kiyimlarni ostiga yashib-dedi Bahrom uning bilidan ushlab ko’tlari tomon qo’llarini tushurarkan. - Asl go’zallik ko’z-ko’z qilinmaydi-dedi pichirlab, Bahromning elkasiga ohista bosh qo’yib. - Bu go’zallikni mendan yashirmassiz?-dedi uning ko’ylagi ostidan lozimini pastga tushurishib. - Sizdan qizg’onganimda bu erga kelmasdim men bugun batamom siznikiman – deb o’pishdi. Bir-birlarini yalab yulqashib kiyimlarni echishdi. Nozimaning qomati shu qadar oppoq ediki, xonaga romantik tus berish uchun qorong’u qilingan va sham yorug’ida shundoq ko’zga tashlanib turardi. Uning uzun sochlari chiroyli dumaloq ko’tlarini ustiga tushib turardi. Bellari ingichka, Emchaklari Bahromni qo’llaridan toshib chiqib kerguday edi. Nozima qo’llariga sig’mayotgan Bahromning qo’tog’idan ushlab vanna tomon boshladi. Bir birini yuvintirib, sikishishni boshlashdi. Nozima ooooooxxxxxx! Se-se-se-ki-ki-ki-i-i-n-se-se-ki-ki-ki-n-n-n degancha ko’zlarini nim yumib bir qo’li bilan devordan bir qo’li bilan vanna chetidan ushlab ozgina egilib do’nqayib turardi. Bahrom bo’lsa uning belidan ushlab - Jonim ko’tizga sikmasam ko’zlarim ko’r bo’ladi – deb goh tez-tez gohida sekin harakat qilardi. - Faqat ko’timga emas hohlagancha omimga siking mayli – deb belini pasaytirar oxirigacha kirib chiqish uchun. Nozimaning ko’tlariga urib, g’ijimlab sikardi, shu poza 10-20 min sikishdi. Keyin Nozimani o’ziga qaratib ikki oyog’idan ko’tarib olib, o’pishishib tillarini so’rib, sika boshladi. 10-15 minutdan keyin kela boshladi. Ikkalasi ham birga bo’shandilar. Artinib chiqib spalniga kirib 30 minutlar gaplashib yotib, lablar lablarga yaqinlashdi qo’llar bir-birlarinikini o’ynay boshladilar. Bu o’z samarani berdi. Bahromning qo’tog’i shay holatda. Nozimaning sonlari ochilib omi qichishib ketdi. - Jonim qiynamasdan tiqing –deb o’zi harakatni boshladi. Bahromning ustiga chiqib, o’tirib tura boshladi. - Ax-ax-ax a-a-y-y-y-a-j-onnn ox-ox-ox-ox – deb Nozima kallasini orqaga tashlab kayf qilardi. - Jo-jo-ni-ni-m-m-m qiy-nal-ma-yap-san-mi? – deb Bahrom Nozimaning katta-katta ko’kraklaridan bir qo’li bilan g’ijimlab ikkinchi qo’li bilan ko’tiga urib qo’yardi. 15-20 minutlar shunday sikib Bahrom Nozimaning oyoqlarini elkasini tashlab qiynab, tez-tez va sekin sikardi. 5-10 minutlarda ikkalasi ham vujudidan qaynab kelayotgan orgazmdan lazzat onlaridan ettinchi osmonga uchayotgan edi. Birdan qanotlari uchmay qolgan qush erga qulagan kabi bo’shashib ketishdi. Kayfdan masrur holda 10-15 minut yotib, yuvinib, xayrlashib ketishdi. Shu tariqa kunlar o’tib Bahrom Nozimaning hisobidan yashay boshladi. Soatlab telefonda gaplashishlar,uchrashuvlar, bir birini telefonda qondirish bilan o’tdi. Nozimalarning uyi kaliti nusxasi Bahromning qo’lida edi. U endi o’z rejasini bajarishga kirishdi. Nozimaning bozor qilishidan foydalanib ular uy olish uchun yig’ib qo’ygan pullarga ega chiqish rejasi bilan uning uyiga kirdi bu vaqtda Nozimaning eri safarda edi. Bahrom uyga kirib pullarni olib ketishga tayyorgarlik ko’rayotganda Nozimaning eri aytilgan eri aytilgan vaqtdan bir kun avval keladi. Bahrom Nozima deb o’ylab shoshilmasdan harakat qiladi. - To’xta kimsan! Qimirlama! – deb telefonini qo’lga olib milisiyani nomerini terishga shaylandi. - Agar milisiya chaqirsang yoki baqirsang xotining sharmanda bo’ladi u men bilan yuradi. – dedi Nozimaning eriga qarab “ertaga kelish kerak edi-ku” degan savolomuz xavotir bilan qaradi. Nozimaning eri kallasiga bolg’a bilan urganday ozgina vaqt jim bo’lib qolib keiyin Nozima qel qili tez uyga etib kelishini aytdi. Nozima kelib ne ko’z bilan ko’rsin-ki eri va Bahrom o’tirardi. - Shu gaplar rostmi? – deya bir shapaloq urdi Nozimani. - Men sizning hamma dugonalariz haqida bilaman – deb shapoloqning zarbidan xushini yig’ib oldi. - Narsalaringni yig’ishtir, ko’zimga ko’rinma ikkalang ham – deb divan o’tirib erga qarab qoldi. Ikkalasi ham chiqib ketishdi. Bahrom Nozimadan oldin ham bir ikkita boy ayollarni ham chuv tushirgan edi. Shaxzod nima bo’ldi-yu bir kuni kelmay qoldi. Shunda Aziza Shaxzodni kemaganidan xafa bo’lib qo’llari ham ishga bormay qoldi. Bu hol o’ziga g’alati tuyulsada tan olishga majbur edi. Shaxzod bilan ish yuzasidan har kuni gaplashishga to’g’ri kelar edi. Bir kuni gaplashib o’tirib Shaxzodning telefonidagi rasmlarni ko’rib - Uylangamisiz!? – deya xomush tortdi. - Nima o’xshamaymanmi? – deb kulib yubordi Azizaning qizargan yuzlariga qarab. - Yo’q o’xshaysiz…. men … – deb o’zini og’zidan chiqqan gapdan o’zi uyalib erga qaradi. Bo’lib o’tgan gaplarni Shaxzod haqidagi tariflarni bolaligidan hamda 9 yil birga o’qigan qo’shnisi sirdosh dugonasi Sarvinozga aytib berardi. - Anavi narigi mahalladagi sinfimizdagi Salimalarni qo’shnisimi? – deb ko’zlari chaqnab ketti Sarvinozning. - Ha o’sha – dedi Aziza rashki kelib. Sarvinoz tannoz o’ziga oro berishni kishilar e’tiborida bo’lishni xush ko’rardi. Yigitlarni ilintirishni qoyillatardi. Maktabda o’qiganlarida unaqa emas edi. Shahar markazidagi kollejga o’qishga kirdiyu aynidi-qo’ydi Azizaning nazdida. Sarvinoz 1-kursni bitirib 2-kursida kvartirada turar edi. U o’zining kursdoshi Anvar bilan yurar edi. U kursdoshlari orasidagi ko’rkam va kelishgan yigit edi. Garchi kursdosh qizlar orasi eng chiroylisi bo’lmasada lekin qomati juda kelishgan edi. Ikki sevishgan baxtli edi. Sarvinoz orzular og’ushida ettinchi osmonda uchib yurardi. Munosabatlariga 2-3 oy o’tdi ularning munosabarlari jiddiy tus ola boshladi. Qo’llaridan ushlashdan noriga o’tmagan Anvar Sarvinozni bellari va emchaklaridan ushlay boshladi. Boshlanishida Sarvinozni bu hol bir muncha havotirga solgan bo’lsa keyin yoqa boshladi. Bir kuni Anvar bir uyda holi qolishni taklif qildi. U qo’rqibgina rozi bo’ldi. - Seni sevaman – deb gap boshladi Anvar uning bellaridan quchib - … - erga qarab hayo ibo bilan jimgina Anvarning gaplarini eshitdi. - Nimaga jimsan yoki sev…? – deb uni yana ham yaqinroq tortgan edi. - Sevaman jo… - deb Anvarning lablariga lablarini bosdi. Lablarini uzmasdan ikkalasi ham tursikdan boshqa narsalarni uloqtirdi. Anvar kichkinagina emchak, ingichka bellar va kotta ko’tlarni ushlarkan unga bulardan boshqa bu dunyodahech narsa kerakmasdek edi. Katta qo’llar Sarvinozni emchagini, bellarini ko’tlarini shunchalik noziklik bilan silar ediki. Omiga tiralib turgargan qo’toqni ushlab qo’yardi. Bunday holatga ortiq chiday olmagan Anvar Sarvinozning trusigi pastga tushirdi. - Jonim qiz bolaman iltimos – deb tursigini echtirmaslikka harakat qildi. - Teginmayman menga ishon faqat chotingga qilaman – deb tursiklardan xolos bo’lishdi. Erga yotqizib Sarvinozning ikki oyoqlarini birlashtirib, chotiga 1-2 daqiqa sikmasdan Anvar bo’shanib yubordi. - Jonim issiq ek… - deganini biladi Sarvinoz ham bo’shandi. - Men qoniqmadim ko’tingga qilay – deb ohista pichirladi Sarvinozning qulog’iga. - Yo’q men qo’rqaman kotta ekan – deb Anvarning quchog’idan ketmoqchi bo’ldi-yu chiqolmadi. Kayf berilib ketgan Anvar uni ko’tini o’ziga to’g’rilab olib kallasini tiqqan edi. - Voy oyijon – deb baqirib turib ketdi Sarvinoz. - Xech narsa bo’lmaydi ozgina chidasan xursand bo’lasan – deya quchog’iga Sarvinozni tortdi. Ko’tga sikishga bo’lgan 1-2 urinishdan keyin kvartira egasi telefon qilib qolib amalga oshmay qoldi. Anvar bilan 6 oy shu tariqa sikishib uchrashib yurishdi. U turli bahonalar bilan Sarvinozni o’zidan uzoqlashtira boshladi. Sarvinoz tushundiki uning uchun kerakmasligini va ortiqcha gapirmasdan orani ochiq qilishdi. U o’qishni bitirguncha 4 talar yigitlar bilan uchrashib yurib hammasi bilan birga bo’lar ularga ko’tidan berardi. Deyarli haftada ikki marta ko’tiga siktirmasa turolmaydigan bo’lib qoldi. O’qishni bitirish arafasida uni mahallasidagi bir bolaga erga berishdi. To’ydan 1 hafta o’tib, eri bilan sikishayotgandan do’nqayib turgan Sarvinoz ehtiroslarga berilib ketib erining qo’tog’ini ushlab ko’tiga to’g’irlavoradi. Eri bir harakat bilan ining ko’tiga katta qo’tog’ini tiqvoradi - Voy onangni sikay ko’tingdan berarmiding?! – deb shapoloq tortib chiqib ketdi. Ertasiga ertalab Sarvinoz uyiga ketish uchun “patta” sini qo’liga tutqazdi. Sarvinoz mana 5 oy bo’libdiki qo’toqni qumsardi. Azizani Shaxzodni maqtashini eshitib “shu bolaga bir siktirsangda” deya xayolidan o’tkazdi. Aziza Shaxzodni gaplarini qaytarishdan to’xtamas edi. - Meni shu bola bilan tanishtirib qo’y – dedi Sarvinoz - Bu nima deganing u uylangan-ku nima qilasan? – deb rashk aralash jahli chiqqanini bildirib qoshlarini birlashtirdi. - Unga tegaman demadim-ku u bilan birga bo’gim kelyapti mazza qilardim oh-oh – deb ko’zlarini yumib Azizaning belidan quchib oldi. - Ersirab qoldingmi? – deb uning quchog’idan chiqib ketti. - Sen erga tegmasanda hali anavini mazasini bilmaysan har bir kirib chiqqanda mazza qilasan – deb qo’llari bilan o’zini quchoqladi. - Jinni aynima bo’ldi meni ishim ko’p hovlini sipirib ovqat qilishim kerak – deb uydan tashqariga chiqishdi. Sarvinozni Shaxzodga siktirish xayollari tinchlik bermasdi. U bilan tanishishni xayolan rejalar tuza boshladi. Dugonasi bahonasida Shaxzodni ko’rish uchun dugonasining ishxonasiga bordi. - Assalomu alaykum azizani xonasimi bu? – deb shiringina jilmaydi. - Va alaykum assalom ha bu hammani xonasi, xozir kelib qoladi – deb miyig’ida kulib, kallasini titkalayotgan qog’ozlaridan ko’tarmasdan. - Bir o’ziz zerikmadizmi, qolganlar qaerda, ishlayverib charchamadizmi? – deb eshik yonidagi stulga o’tirdi. - Charchashga vaqt yo’q yaxshi qiz – deb unga qaradi va “chakkimas” hayolidan o’tkazib qo’ydi. - Men qiz emasman –“ajrashganman” deb qo’shimcha qilmoqchi bo’ldi lekin aytgan gapidan o’zi uyaldi. Shu vaqt xonaga Aziza kirib kelib ular so’rashi ketishdi. Sarvinozning xayoli va ko’zlari Shaxzodda edi. Buni sezgan Azizani rashki keladi-yu bildirmaslikka e’tibor bermaslikka harakat qildi. Sarvinoz bozorga borayotgan edim bir kirib ko’rib o’tay deb kirgandim dugonajon deb chiqib ketayotganida - Ishlab charchamang yaxshi qoling – deb ketishga shaylandi Sarvinoz - Charchasam Aziza bor-ku nomerizni olib o’zim xabar berarman – deb ko’zini qisib qo’ydi. - Xotinizga aytsangiz yaxshilab charchog’izni chiqarib qo’yadi – deb jahl aralash miyig’ida kuldi Aziza Kech payt o’ziga sig’may nomerimni oldimi yo’qmi bilish maqsadida Sarvinoz Azizalarnikiga keldi. Ozgina u yoq bu yoqdan gaplashgan bo’lib so’radi - Raqamimni berdingmi? – dedi Sarvinoz kulib. - Ha gap buyoqda degin bermadim siz uylangansiz deb turib oldim – deb ayyorona kulib qo’ydi Aziza - Dugonajon sen o’tir men choy olib kelay – deb chiqib ketti. Aziza chiqqadan keyin uning telefonidan Shaxzodni raqamini yozib oldi. Ko’p o’tirmasdan uyiga ketti. Ertasi kuni Shaxzodga raqamini bildirib qoyish maqsadida telefon qilib gaplashishdi. Ular deyarli har kuni gaplashadigan bo’lib qolishdi. Uchrashib sikishib yurardi. Oradan 3 oylar o’tib Shaxzod bir do’sti bilan dam olishga boradigan bo’lishdi. Sarvinozni ham oboradigan bo’lishdi. Ikki kishiga ikki kishi bo’lib dam olgani borishdi. Oromgohda kech tushgan vaqtda Sarvinoz chiday olmay Saxzodning xonasiga kirib bordi. - Jonim sog’inmadizmi? – deb yechinib, kiyimsiz holda kirib uning ustiga o’tirib qimirlay boshladi. - Ha seni o’ylab yotgandim – deb Sarvinozning ko’tini g’ijimlab bir urib qo’ydi. - Juda qichib chiday olmaymapman tezroq siking – deb omini Shaxzodni qo’tog’iga ishqalay boshladi. - Do’nqayib tur jalabcham – deb Sarvinozni do’nqaytirib sika boshladi. 5-10 minutni ischida ikkalasi ham bo’shandi. Qo’shni xonadada yotgan Shaxzodning do’sti (unin jufti bo’lsa ham ovozlarni eshitib chiday olmay) kirib keldi. - Yordam kerak emasmi? – deb yaqinda bo’shanib ulgurgan Sarvinozni sika boshladi. - Shoshmang m… - deyishga ulgurgan ed. Shaxzodning do’sti qo’tog’ini boricha tiqib-chirar, Sarvinoz esa o-o-ox-ox-ox degancha kayf qilishda davom etar. Bu manzarani ko’rib Shaxzodning ham qo’toqlari turib ketti. Ular qo’shilib ketti. Shaxzodning do’sti Sarvinozni ko’tarib sikardiu Sarvinozning orqasidan borib uning ko’tlariga ortiqcha qiyinchiliksiz qo’tog’ini boricha tiqib yubordi. Sarvinoz shunday kayfni his qildiki ko’zlari tepaga qadalib butun vujudi bo’ylab chumoli o’rmalagandan his-hayajonni tuydi. Buni kuzatib sikayotganShaxzod va uning do’sti shunchalik tez harakat qildilarki go’yo sekundiga bir necha ming marta edi. Bu pozani o’zgartirib Shaxzod og’ziga sikar do’sti esa ko’tiga Sarvinoz bu sikishdan shunday kayf olar edi-ki bu olamda unda-da baxtli unda mazza qilayotgan odam yo’q edi. Uchchalasiham orgazmni his qilib juda uzoq va yoqimli bo’shanib yana uch martadan bo’shanib qanday qilib tong otganini sezmay qolishdi. Shunday baxtli onlar o’tib 1 hafta deganda uyga qaytishdi. Sarvinoz olam-olam tasurotlar bilan qaytdi va bo’lib o’tgan voqealarni Azizaga aytib berdi. Bunday sex voqealarni eshitaverib u ham shunaqa qilgisi kelib ketti, lekin or nomus kuchliligidan hatto bunday hayollarni o’ylashga ham uyaldi. Sex haqidagi voqealarni eshitmaslikka harchand harakat qilmasin. Bari bir bo’lmasdi, qo’shni yangalar ham suhbat qurishganda endi “katta qiz bo’lib qoldi” degan hayollar bilanmi ochiq gaplashar edilar. Tun-u kun Shaxzod haqida o’ylar u bilan birga bo’lishni xayol surib yurar (Sarvinozning Shaxzodning butun tanasi haqidagi maqtovlaridan keyin garchi Aziza qo’toq ko’rmagan bo’lsada). Sarvinoz Aziza telefonidan porno video qo’yib berdi. Aziza qo’toqni videoda ko’rib g’alati bo’lib ketti. Shaxzodni yanada ko’proq o’ylaydigan bo’lib qoldi. Xisobotlarni topshirish maqsadida yakshanba kuni ham ishga kelishadigan bo’lishdi. Xamma o’z ishlarini qilib uylariga ketish faqat Shaxzod va Azizadan tashqari. Uning birgina shirin so’ziga jonini ham bervorguday yaxshi ko’radigan Azizaga tabassumi kifoya edi. Ikkalasi suxbatlashib ishlash jarayonidan gaplari sex tomon burildi. Bunday narsalar ha demay boshiga tushihini uqtira boshladi Shaxzod. - Agar seni oldinroq uchratganimda senga uylanardim? – deb gapida davom etti Shaxzod - Uylanmagan bo’lganizda hozir ham o’zimniki qilib olardim – deb erga qaradi Aziza - Men ertalabgacha qiynab chiqaman – deb kulib qo’ydi - Uyatsiz unaqa demang – deb Shaxzodni Aziza ura ketti - Sen xayolingga boshqa kelmasin ish qildirib qiynardim – deb xandon otib kuldi Uraverishini to’xtatish maqsadida Shaxzod uni mahkam o’zi bilmagan holda orqasidan mahkam quchoqlab oldi. Shundoq ham turib ketgan qo’tog’i ko’tiga tegib turardi. Ular oldindan birga yurganday o’pishib ketishdi. Shaxzodning qo’llari Azizaning butun tanasi bo’ylab sayr qildi. Ayniqsa kichkina ko’ti va o’rtacha kattalikdagi emchagi ustidan ketmay qoldi. Aziza ko’zlarini yumgan holda ikki qo’lini uning bo’ynidan o’tkazib kayf qilardi. Birin ketin kiyimlar yechilib yalong’och holda bir biriniki o’ynardi. Aziza Shaxzodning qo’tog’in qo’lishi ushlab seskanib tushdi (birinchi marta) bu holni ehtiroslar yo’q chiqardi u profisianallardek tuxumchalaridan ushlardi. IIIIImmmmmmm oooooooxxxxx degan bir ovozlar bir birlariga ilhom bag’ishlardi. Shaxzod qo’llarini uning amiga qo’yib tepadan pastga shunaqa tez harakatlantirdiki oyoqlarida jon yo’qday egilip ketaverdi. Stol ustiga yotqizib qo’tog’ini Azizaning amiga tog’rilay boshladi. Shaxzodning bellaridan tortib bellarini ko’tarib ilonday to’lg’onardi. - Qiz bolasanku – deb bas qilmoqchi bo’ldi - Mayli bu yog’idan xavotir olmang davay – deb yanada qattiqroq torta boshladi. - Unda qo’rqma – deb sekin harakat qila boshladi. - Hhhhhiiiimmm Oooooyyyy dadajon – deb lablarini tishlab ko’zlarin qattiq yumib oldi og’riqdan Ikkalasiham 10 minutlarda bo’shay deganlarida xona kimdir kirib qolib, to’polon boshlanib ketti. “chaqir”, “tur” degan gaplar boshini ko’tarib qarasa tushi ekan. “Hayriyat” deb qo’ydi. - Tur Savinoz keldi chaqiryapti – dedi oyisi - Hozir, mana turdim – deb bu yoqimli tushdan uyg’otgani uchun onasidan jaxli chiqdi. Yakshanba kuni bir dam olaman degan umidda edi. Shaxzod uning qarashlarini sezib ezib yurish maqsadida ko’proq suhbatlashishga harakat qilardi. Ular oqshomlari telefonda ham gaplashadigan bo’lishdi. Bir ishxona yolg’iz qolganliklaridan foydalanib Shaxzod Azizaning qo’lidan ushlab o’pishishdi. Aziza uchun birinchisi edi. Naqadar yoqimli damlar. Aziza o’zini qo’lga olib xonadan chiqib ketti. Bu orada Aziza yuryapti ekan degan gaplar uning uydagilarning quloqlariga ham etib bordi. Opasi telefon uzoq suhbatlardan xabari bor edi, lekin kim deb so’ramagan edi. Azizani opasi chaqirib bunaqa ishni oqibatini o’zini misolida keltirib munosabatlarga nuqta qo’yishini talab qildi. Dugonasi bo’lsa shuday chiroyli yigit bilan yurmaslikni axmoqlik ekanligini tushuntirardi.