Men bir tashkilotda bo’lim boshlig’I lavozimida ishlayman. Ochig’ini aytsam, rahbarning o’ng qo’liman. Rahbar menga yahshi bir kotiba topish kerakligi to’g’risida topshiriq berdi. Men rahbarimga qanday kotiba kerakligini juda yahshi anglardim. Rahbarga kelishgan qomatli, uning izmidan chiqmaydigan, ko’ngil tusagan paytda birga dam olishga rozi kotiba kerak edi. Tanlov e’lon qilinib, nomzodlar bilan suhbat o’tkazish ham mening gardanimda. Kunlar o’tib suhbat kuni ham yetib keldi. Birinchi kuni Suhbatga kirgan qizlar orasida meni didimga o’tirgani topilmadi. Men suhbatga kirgan qizlarning ish yuritishiga emas, asosan uning tashqi ko’rinishi, o’ziga oro berishi qiziqtirar edi. Va nihoyat suhbatning ikkinchi kuni men o’zim hohlagan, kotibalikka mos bir qizni uchratdim. Suhbat asnosida men uning kelishgan qomati, nozik beli, maftunkor lablari, bo’liq ko’kraklaridan ko’z uzolmay qoldim. Ro’paramda Barbi qo’g’irchogi savollarimga javob berayotgandek edi. Uning bir ikki javobidan so’ng ishga unchalik uquvi yoqligini sezdim. Bundan esa nafaqat rahbarga, balkim menga ham yetadigan nafaqat ami bilan hizmat qiluvchi, balki o’ziga qadrli bo’lgan barcha nozik joylarini ham taqdim etuvchi seks hizmatchi ayol tarbiyalasa bo’ladi degan hulosaga keldim. Shundan keyin men uni sinash, to’laqonli hulosaga kelish uchun 3 kundan so’ng bo’ladigan keyingi suhbatga taklif qildim. Keyingi suhbatga ish etikasiga rioya qilgan holda oq kofta va qora yubkada kelishini qo’shib qo’ydim. Mana 3 kun ham o’tdi, honaga Irina Fyodorova kirib keldi. Darvoqe, qizning ismi sharifi Irina Fyodorova edi. U aqlni olar daraja go’zal ko’rinardi. Uning ustidagi o’ziga yarashgan oq koftasi ichidagi qomat qanday ko’rinishda ekanligini bilish qiyin emasdi. Tor yubka ichidan bo’rtib turgan dumbalari, mening rejam bo’yicha tez orada orasida yashirib yurgan narsani bor bo’yicha ochib beradigan nozik oyoqlari tasavvurimdagi hizmatchi qizning o’zginasi edi. Irina o’zining tarbiyali qizligini ko’rsatgan holda mening ro’paramga, tizzalarani qoli blan berkitgan holda, o’tirdi. Mening o’y hayollarim faqat bu qizning qanday qilib seks hizmatchi qilib tayyorlashda edi. Uning mushaklari sport bilan aloqasi borligini bildirib turardi. Irina hayajondanmi, bilmadim, o’zi bilmagan holda yubkasini to’grilashga urinar, lekin yubkasini to’grilayotganida sonlari ochilib mening ko’zimni quvnatayotganligini bils edi. Menimcha, bu qiz o’zining qaddi qomati har qanday erkakni rom etishini bilsa ham bilmaslikka olar edi. Irina yoshi 25 da bo’lishiga qaramay institutda 3 kursda o’qir, moddiy ahvolini yahshilash maqsadida ishlashga qaror qilgan edi. Kadrlar nozirining qarshiligiga qaramay o’ylagan rejalarimni amalga oshirish uchun Irinani sinov muddati bilan ishga olishga qaror qildim. Irina berilgan topshiriqlarni ba’zi ba’zida ehtiyotsizlik orqasidan qiladigan hatolarini hisobga olmasa to’liq bajarar edi. Biroz vaqt o’tgach bizning ishimiz borasida Irinaning uquvi yo’qligini va bu mening rejalarimni amalga oshirish uchun imkon ekanligini tushunib yetdim. Menda u bilan ochiqchasiga suhbatlashish fikri tug’ildi, agar rozi bo’lsa ishlaydi, bo’lmasa biron kamchilik aytib muammo qilmagundek qilib pattasini qo’liga tutqazamanda. Hullas, sinov muddati ohirlab qolgan sari undan ish borasida amaliy narsalarni so’ray boshladim. Turgan gapki, bergan savollarimga to’liq javob bera olmasdi. Men o’zimni uning javoblaridan qoniqmagan qilib ko’rsatishni boshladim, Irina esa bundan hijolat bo’lar, ish o’rganish maqsadida ishdan keyin ham allanimalarni takrorlardi. Sinov muddatini ohirgi kuni. Irinani honamga chaqirdimda, bugun sinov muddatini ohirgi kuni ekanligini, ishda qolish qolmaslik to’grisida yakuniy qarorga kelish uchun ishga halaqit bermagan holda ishdan keyin qabulimga suhbatga kirishini tayinladim. Ish vaqti tugagach kech bo’lishini utib, o’zimni ishi ko’p odamday tutdim. Irina bir ikki onamga qarab qo’ydi, lekin biron so’z aytolmasdi. Qadimgilar bekorga eng yomon narsa kutish deyishmagan. Irina kutib o’tirishdan va vaqti o’tayotganidan asabiylashardi. Ahiri, Irina honamga telefon qilib, suhbatni ertaga o’tkazishni iltimos qildi: -Oleg, maylimi uyga ketsam, yigitim ko’chada mashinada kutayotgan edi, yoki kutib tursinmi? Bu kunni men qancha intizor bo’lib kuttimu, boshqa kuni emish- hayolimdan o’tkazdim. -Yo’q, yigiting kutmasin, mayli ketorsin o’zi, seni o’zim tashlab o’taman. Senga beradigan savollarim ko’p hali. Hozir ishlarim ko’p, bir ikki soatlarda tugataman. Ungacha sen ham ishingni qilib tur, sen bilan ham biror soat atrofida shug’ullanaman. Ahir bugun seni taqdiring hal bo’ladiya, tushungdingmi? -Tushunarli. Men uni kechroq soat o’nlarda honamga chaqirdim. Bu vaqtda ishhonada hamma ketgan, binoda zog’ ham qolmagan edi Men uni kechroq soat o’nlarda honamga chaqirdim. Bu vaqtda ishhonada hamma ketgan, binoda zog’ ham qolmagan edi Irina kirib kelgan zahoti honani u sepgan atir hidi ifori tutib ketdi. Unga boshdan oyoq ko’z yugurtirib chiqdim, ko’zimga shunaqangi huriliqo bo’lib ko’rindiki, uni ko’rgach asbob ham jonlanishni boshladi. Oyogidagi qora yaltiroq tuflisi egnidagi qora tor yubka yashirgan nozik oyoqlariga juda yarashib turardi. Irina asabiylashgan holda har doimgidek ruparamdagi stulga o’turdi. Yubka tufliga mos ravishda yaltirab turar, huddi asfaltga suv sepsa qanday jilo bersa yubka ham shunday jilo berib turardi. Yubkaning torligidan bo’rtib turgan dumbalari ishirilgan pufakdek yubkani yorib chiqaman deyatgandek edi. Ustidagi bluzka hipcha beliyu Kichkina globusni teng ikkiga bo’lib yopishtirib qo’yilgandek ko’ringan ko’kraklarini Irinani qizg’ongandek yashirib turardi. Irina har doimgidek ro’paramdagi stulga o’tirdi. Irinaning g’ozalligiga mahliyo bo’lib, “Irishka bugun seniki, Oleg, u bugun senga hizmat qiladi, u o’zining nimalarga qodir ekanligini senga ko’rsatadi”- degan fikrni hayolimdan o’tkizdimu kompyuterimni oldiga qo’ydim. Men unga hayajonini bosib olishi uchun eksel dasturida soddaroq topshiriq berdim. Bilamanki, ko’pchlik ozmi ko’pmi eksel dasturini tushunadi, sodda hisob kitob ishlarini bajara oladi. Bu topshiriqni Ira minut o’tar o’tmas bajarib bo’ldi. Ana endi maqsadimga erishish uchun qiyinroq topshiriq o’ylay boshladim. Ahir bu mening maqsadimga erishish yo’lida ohirgi umidlardan biri edida. Bunday qulay vaqtni qayta topish mushkul vazifalardan biri bo’lib ko’rinayotgan edi. O’ylashimcha, u Eksel dasturini, sodda hisob kitob amallarini o’rganib olgan edi. Buni berilgan topshiriqni zum o’tmay bajarganidan bilsa bo’lardi. Agar yana beradigan topshirig’imni ham to’la to’kis bajara oladigan bo’lsa deb boshqa sabab topishga to’g’ri keladi. Masalan, kech qolish operasiyasimi, yoki tushlik vaqtini cho’zilib ketishi deganday. Shu hayollar bilan ikkinchi murakkabroq bo’lgan topshiriqni berdim. Bu topshiriq Eksel dasturidagi formulalardan foydalangan holda hodimlarni ish haqisi hisoblash chiqish edi. Hoynahoy, kotibaga ish haqi hisoblash nega kerak deb o’ylarsiz? Ahir, maqsadim yo’lida har qanday ayyorlikdan qaytmaydigan insonmanku. Qanday bo’lmasin maqsadimga yetishim kerakku! Ira jadvalga diqqat bilan tikildida, attestasiyadan o’tish uchun ohirgi umid shu ekanligini sezgan holda, huddi kompyuterda anchadan beri ishlayotgan odamdek tezlik bilan ishga kirishdi. Yuragim vahimada qoldi, nahotki buni ham eplasa! Nahotki! Bolishi mumkin emas, ekseldagi yesli funksiyasini ancha muncha odam o’z o’rnida ishlata olmaydi. Buning uchun Eksel dasturini va hisob kitoblarni aniq va tiniq bilishi kerakku! Qiziqishim ustun kelib yelka qismidan ko’z yugurtidim, u ishga sho’ng’ib ketganidan bluzkasining tepa qismidagi ochiq joyidan qordek oppoq lifchik berkitib turgan siynalariga ehtiros bilan qarab turganimni ham sezmadi. Rejam ishonarli chiqishi uchun honada o’zini holi qo’yishga qaror qildim. Tashqarida bir sigaret chekkunchalik vaqt o’tkazib honaga qaytib kirdim. Honaga kirgach shim ichidan bo’rtib turgan asbobni bilintirmaslik maqsadida qo’limni cho’ntagimga solib kirdim. Bu holatga o’rganolmadim. Asbob tik turganidan yorilib ketay degan shim bilan honaning burchaklari tomon yurganimni Ira ishga berilib ketganidan sezmadiyam. Hol so’ragan odamdek, yoniga o’tdimda bir qo’limni yelkasidan oshirib, bir qo’limni tizzalariga qo’yib so’radim: -Ira, ishlar qalay ketyapti? Mening harakatimdan u chochib ketib yalt etib menga qaradi. Uning bir joyga jamlangan fikrlarini sochib yuborishga musharraf bo’lgan edim. -Oleg, hisoblashda nimanidir unutyapman shekilli, - qo’rquv ohangida javob berdi Ira, shu bilan birga yubkasining ko’tarilib qolganligi tufayli ochilib qolgan sonlariga ehtiros bilan tikilib turganligim vajidan qo’tog’im tik bo’lib ketganligini ko’rdiyu, norozi qiyofada menga qarab yubkasini to’g’rilashga tushdi. «Eh, bekor qildingda» - hayolimdan o’tkazdim men. Bunaqangi go’zal huriliqoni har turiga olib sikish, buning ustiga ho’jayinga ham taqdim qilish, ho’jayin bilan birgalikda bu go’zalni jalablardek sikish, hullas seksning qanaqangi yoqimli turlari bo’lsa shularni shu qiz bilan qilish hayoli meni tinch qo’ymas edi. - Ho’sh nima qilamiz, nimani taklif etasan? Ira, bu turishda sinovdan muvaffaqiyatli o’ta olmaysan. Direktor sen bilan aloqani uzishga tayyor, lekin men uni zo’rg’a ko’ndirib turibman – deya yoniga o’tirdim. -Qanaqa aloqa? – qo’rquv va ajablanish ohangida so’radi. -Qanaqa bo’lardi, ishdan bo’shatish. Bilasanmi, oyoqlaring biram chiroyliki, - dedim men uning attestasiyadan muvaffaqiyatli o’tish hayoli tark etmagan yuzlariga ham e’tibor bermay sonlarini silagan holda, va fikrimni davom ettirdim, - lekin, bu ish uchun kamlik qiladi, ho’sh, rozimisan? -Roziman. Lekin, Oleg, men bilmayman – menimcha u gapimni mag’zini anglamagan holda dedi, uning hayoli faqat attestasiyadan o’tishda edi. – Balkim, yordam berarsan? -Qanaqa yordam? Sen uchun o’zim bajarib qo’yaymi? -Yo’q, hech bo’lmasa aytib ber. -Uch oy davomida so’rashing kerak edi. Hozir esa seni yechim topishingni kutaman. Umuman olganda bajara olasanmi? Men o’rnimdan turib shimimni bo’rtib turgan joyini, qo’tog’im jangga shay holatda turganligini sezdirish uchun yelka qismiga tegizgan holda yelkasidan mahkam quchdim. Ira o’zini tortgan holda jadallik bilan ishini davom ettirar, shoshilganidan ketme – ket hatoliklarni vujudga keltirardi. Ha, u o’ylagan yechim yuzga chiqmayotgan edi. Ira ter bosib ketganiga qaramay, mening qo’lim va qo’togim uning yelkasini qo’yvormagan edi. Ira ikki o’t orasida yonardi. Menga biron so’z aytay desa ishdan mosuvo bo’lar, indamasa men chegaradan chiqib ketayotgan edim. Bu holatda u nima qilishini bilmay karaht ahvolda qoldi. U meni to’htatishga va atestasiyani meyorida o’tkazishga harakat qilardi. Va bunga u o’zida iroda topa olmayatgan edi. Men o’zimni uning oyoqlari orasida ko’ra boshladim. Vaqtni qo’ldan boy bermay bluzkasini yuqori ochiq joyidan uning o’ng ko’kragiga qo’limni soldim.Vaqtni qo’ldan boy bermay bluzkasini yuqori ochiq joyidan uning o’ng ko’kragiga qo’limni soldim. -Oleg, nimal qilyapsan! Ol qo’lingni! Kerak ema-a-a-s! – Irina ko’kragini halos qilish maqsadida qo’limni torta boshladi. -Suhbatdan o’tishingga yordam berishim mumkin, - dedim, vrach mijoziga maslahat berayotganday ohangda. -Men bunday qilolmayman. Hayolimni olyapsan. Tegmay tur, Oleg – Ira o’zini hijolat bo’lib o’zini olib qochishga urinardi. Qo’lim qo’liga tekkan zahoti battardan qizarib, taslim bolgandek jim qoldi. Uning hayoli o’zida emasdi, nima ish qilayotganini ham unutayozgandi. Men tinchlanishi va eng asosiysi o’zimni o’gir bosiq ko’rsatish uchun ko’kraklaridan qo’limni oldim. Hirsim bosilmagach, qo’limni uning belidan o’tkazdimda, Irani cho’chitib yubormaslik maqsadida asta sekinlik bilan belini silay boshladim. Bluzka pastki qismini yubkasidan tashqariga chiqarib silash uchun kaftimni orqa kuraklariga olib bordim, taqilgan zamokchasidan liftchigini bo’shatdim. Ira nima qilishni bilmasdi, lifchgini yechganimi bilgan zahoti menga o’girilib nimadir demoqchi bo’ldiyu, men og’zidan gapini oldim: -Manimcha, Fyodorova, o’hshamayatganga o’hshaydi. Lekin yechimini birgalikda topishimiz mumkin. Hohlaysanmi shuni? -Ha, - bluzkasini to’grilayotib, qafasga tushgan qushdek mayinlik bilan javob berdi. -Unda senga yordam berishimga halaqit qilma. -Ho’p. Lekin, lekin qo’l tekkizish mumkin emas. . -Nima qilish mumkinmas? – qayta suradim men, ohirgi so’zlarini eshitmagandek bo’lib, hech nima qila olmasligini eslatgandek bo’lib. -Hech nima demadim. «Bo’ldi. Tayyor!» Men qaytatdan bluzkasini ochiq qismidan kokragiga qo’limni tiqib, namoyishkorona tarzda liftchigini stol ustiga yechib qo’ydim. Bu safar qarshiliklar bo’lmadi. Balkim, yordamchim mening fikrimni uqdimikin, shularni o’ylab uning harakatini kutdim. U stol ustidagi liftchigidan ko’z uzmay qotib qolgan edi. Ich kiyimlaring ham chiroylidir. Bir ko’rsatmaysanmi, osha trusigingni ham, a Ira? -Oleg, iltimos, unday qilma, ahir yigitim bor, - ko’zini klaviatura tomonga olib qochib shivirladi. -Ho’sh, nima bo’pti?- dedim Undan qo’limni oldimda yoniga tik turgan holda. - Ho’p, kechirasan, - rasmiy ohangda davom etdim, - sinov muddating tugadi, biliming nol, qiziqishishing nol, o’rganishga layoqating nol. Bu degani nima degani, sinovdan o’tmading degani, tushunding. Ha nima, oyog’imni namoyish qilsam, liftchigimni ko’rsatsam, ko’kragimga tegintirsam bo’ldi deb o’ylovdingmi, mening ishhonam bu kamlik qiladi. Hammasi uchun mahorat kerak. Mahorat deganda nafaqat oyog’ing va Ko’kragingni, umuman hammasini hisobga olish zarur. Ertaga nazorat varag’ing olib kir, tasdiqlab beraman. Ketishing mumkin, haa anavi stol ustidagi lattangniyam ovolgin, qolib ketmasin! Ira umidini uzgandek qo’lida liftchigini g’ijimlab turardi. -Oleg, kerak emas. Sen unday inson deb o’ylamagan edim, unaqa inson emasdingku. -Qanaqa, unaqa? -Shunaqada. -Tushunmadim -Shunaqada, boshqalar singari, - Fyodorova ichidagini tashiga chiqarolmay tutilib tutilib gapirardi. Men Iraga gapirgan gapiga javob berishi uchun o’zimni jiddiy qiyofaga soldim. Irina Иринаning ko’zlaridan yosh tomchilay boshladi. -Boshqalarmish , boshqalar darrovda yubkangni ichiga yashirinisharmidi. Irinaning ahvolidan menga aytgan gaplaridan o’zi qo’rqib ketgamligini bilish qiyin emasdi. -Hamma yubkangni orasiga yashirinar ekanda?- ustidan kula boshladim, sababi u bunga chidamas va men nima desam shuni qilishga tayyor bo’lishini sezgandim. – Nimadan qo’rqayapsan, ayt? -Men, men qo’rqqanim yo’q, shunchaki bunaqa ish qo’limdan kelmaydi, - yig’lamsirab javob berdi -Qisqasi, kechirasan, sen oddiy topshiriqlarni ham bajara olmas ekansan. – dedim tashabbusni qo’lga olib, - ho’sh, shunaqa oddiy vazifalarni bajara olmaydigan yordamchini kimga keragi bor, mengami yo direktorgami? Sen ishni eplay olmasang, boshqa tomondan o’zingni ko’rsatishing zarur, shundagina bilmaydigan narsalaring yopilib ketadi, o’ylab ko’r! Men uning holatini o’qish uchun biroz jim qoldim. Iraning indamay turganini sezib, yana qo’limni bluzkasidan ko’kragiga obordim. Bu safar barmoqlarim bilan ko’kraklarini so’rg’ichini o’ynay boshladim. Qarshilik qilishga kech bo’lgan edi. U mening ochiq oydin harakatlarimga qarshilik qilmayotganini ko’rgach niyatimga yetganimni tushunardim. Men u qarshilik ko’rsatarmikin deb havotirlangan edim, hayriyatki unday bo’lmadi. Qarshilik ko’rsatsa nima, davosi bir varaq qog’ozda. Shu choq hayolimni Irani ovozi buzdi: - Men roziman! Shu choq hayolimni Irani ovozi buzdi: -Men roziman, - yuzlari qizargan holda, yerdan ko’zini uzmay past ovozda javob berdi. Shu choq uning ko’zlari stol ustida turgan o’zining ichki kiyimiga tusharkan, miyasida mendan tezroq qutulish uchun turli hil fikrlar g’ujg’on o’ynayotganini sezish qiyin emasdi. -Ho’sh, nimaga rozisan? -Sen, sen, senga- biroz tin olib dedi , - kerakli yordamchi bo’lishga roziman. -Bilasanmi nima, men seni ishda olib qolishim uchun nimalar qilishing kerakligini bilasanmi? Bilmasang, bilib qo’y, sen menga va direktorga hozir va undan keyin ham o’zingni kerakli inson ekanligingni isbotlashing zarur. Yanikim, o’zimga nimani ma’qul ko’rsam shuni amalga oshirish uchun tayyor bo’lishing kerak! -Ha, tushunaman. Lekin, sen mening qanday foydali tomonlarimni ko’rayapsan. Ochig’ini aytsam, sening gaplaringni tushunmayapman, - Irina ehtiyotkotlik bilan so’radi, garchi gap nima haqida ketayotganligini yaqqol tushunayotgan bo’lsa ham. -Har tomonlama foydali jihatlaring ko’p. Ochig’ini aytay, menga yoki boshliqqa senga o’hshagan kotibani keragi yoq. O’zing bilasan, ish sohasida sendan bir tuzukroq naf ko’rmayapman. Lekin, ba’zi bir maxsus topshiriqlarni bajarishda sendan ortiq odam ko’rmayapman. Unday topshiriqlarni bajarish uchun senda hamma narsa yetarli. -Maxsus topshiriq? -Ha, maxsus, - qaytardim, stolning bir chetida o’tirib, uning lo’mbillagan dumbalari tez orada menga o’zining bor husn tarovatini ko’rsatishini ko’z oldimga keltirib. -…. yahshi. Men sening hamma aytganlaringga tayyorman, lekin bir narsaga tushunmayapman, hozirgi holatda ham barcha aytganlaringni qilayapmanku, - Dedi Ira gapni boshqa tomonga burmoqchi bo’lib. -Hammasini tushunib turibsan. Agar hozir o’zinnga qo’yib bersam, director seni har lahzada ishdan haydashi mumkin. Sening olgan bilimlaring, shuncha o’tgan umring u uchun bir pul. Sen men sababli shu kungacha ishlab kelding, bilib qo’y shuni. -Ho’sh, men nima qilishim kerak? -Misol uchun olaylik, masalan, shu yerda ishlash davomida mendan habar olib turasan, ayniqsa honamga ertalab va kechqurun kirib ketasan. Zarur bo’lsa, direktorga boshqa kotiba topib beraman, seni o’zimga yordamchi qilib olishim mumkin, shundan so’ng faqat menga hizmat qilasan. Meni qachonki sening yordaming kerak bo’lganda, uyimga va dachamga yordamlashgani borib turasan, - jilmayib dedim, oyoqlarini orasiga, yanikim, andomi nihoniysiga barmoqlarimi tiqib o’ynarkanman. -Qanaqa yordamim tegishi mumkin… ? – Hayoliga kelmagan ishdan cho’chib, vaziyatdan chiqmoqchi bo’lib so’radi -Shefiga har jabhada foydasi tegadigan kotibalar borku, shunday. Endi tushungandursan? -Ha. -Ho’sh? Kabinetda uzoq jimlik cho’kdi. Irina behold qo’llarini klaviaturaga qo’yib o’tirarkan, hayolidan ishda qolish uchun undan talab qilinayotgan har tomonlama seksual ishlarga rozi bo’lishdan o’zga chorasi yo’qligini o’ylardi. Vaqtni qo’ldan boy bermaslik uchun jimlikni buzishga qaror qildim. Irinaning yoniga cho’kka tushib o’tirib, ishonch bilan ko’kragiga qo’limni olib borib uchlarini mayinlik bilan o’ynay boshladim. -Men… roziman. -Nimaga rozisan? – ko’kragini mahkam qisib so’rarkanman, yordamchining ko’zlariga tikildim. -Sen uchun hamma narsa qilshga roziman. -Kel endi, ochiqchasiga kelishvolamiz. Demak, mening har qanday topshriqlarimlarimni bajarishga tayyorsan, hoh u ish jarayonida bo’lsin, hoh ishdan tashqari topshiriq bolsin, shundaymi? -Ha. -Ovozingni chiqarib, to’liq ayt! -Sening istak-hohishlaring va buyruqlaring – men uchun Qonun. Men sen nimani hohlasang, nimani buyursang shularni bajarishim shart. -Davom et.. -Va sen mendan nimani kutayotgan bo’lsang hammasini bajarishga vada beraman. -To’ppa to’g’ri. Lekin, sening hozir qilmoqchi bo’lgan ishlaring ish jarayonida ahamiyatga molik bo’lmagan ishlardir. Ahamiyati yo’q – maqullagandek qaytardim, undan ko’zimni uzmagan holda ko’kragini mijishda davom etarkanman. -Huddi shunday – ko’zini boshqa tomonga olib qocharkan, chuqur nafas olib, o’zini ko’zyoshlarini yashirarkan javob qaytardi. Niyatimga yetdim. Mening rejam ish bergandi. Irka menga taslim bo’ldi. Endi u bilan nimani hohlasam qilishim mumkin edi. -Yahshi, endi senga yangi majburiyatlaringni tushuntiraman. Kel menga ham joy ber. Irina kompyuterning yonidan menga joy bo’shatarkan, halitdan beri stol ustida turgan liftchigini olib, stolning narigi burchagiga o’tib o’tirmoqchi bo’ldi. -E, yoq, yonimga o’tir. Qara, hammasi oson, anovi lattangni qo’y, joyida turaversin. Ahir u senga hozir kerakmasu? -Y-y-y-o’q. О-о-oleg. Men buni qilolmayman.. -Qila olasan, Fyodorova, qila olasan, Hammasi oddiy. . Bundan osoni bormi. Hozir ko’rasan hammasini. Qani, beriroq kelchi. Ira yonimga kelib turdi. Ира встала рядом. Yubkasining chetlari titraganidan yelkamga tegib turardi. Bir qo’lim bilan uning hatolarini tuzatib yangi jadval hosil qilishga kirishib ketdim, ikkinchi qo’lim bilan mayinlik bilan oyoqlarini silab, yubkasini tagidan barmoqlarimni yuqoriga tomon harakatlantira boshladim. Bir qo’lim bilan uning hatolarini tuzatib yangi jadval hosil qilishga kirishib ketdim, ikkinchi qo’lim bilan mayinlik bilan oyoqlarini silab, yubkasini tagidan barmoqlarimni yuqoriga tomon harakatlantira boshladim. Shu holatda uni darrovda yechintirish yoki tiz cho’ktirgan holda minet qildirishga hali erta deb o’yladim. Avvalo unda bo’ysinishni o’rgatishim kerak edi. Birinchi navbatda uni o’zidagi hayajonni bosib olishiga ko’maklashishim zarur edi. Shunda qolgani o’z o’zidan beihtiyor ravishda davom etar edi. Ira mening yubka ostitidagi harakatlarimga ortiqcha qarshilik ko’rsatmadi. “Hammasi tayyor” – o’yladim men, hozir u menga hech qanday qarshilik ko’rsata olmaydi, sababi o’zi rozi. Ira o’zining badanini qo’l bilan siypalashimga jimlik bilan javob berardi. Qo’limni beli tomon yuqoriga harakatlantirar ekanman, uning oyoqlari qaltiray boshladi. Uning nigohlarini kompyuter tomondan o’zim tomonga burdim. Ira boshini orqaga tashlab yig’lab yubordi. “Senga yig’lash yarashmaydi. Sen hali ochilmagan gulsan. Birozdan so’ng hammasi boshdan oyoq hal bo’ladi”. Uni mehribonlik bilan tinchlantirishga urinardim. Ilojsiz qolgan Ira mening harakatlarimga bo’ysungandek indamay turardi. Qo’llarim yana yuqorilab bordi. Irina oyog’iga faqat chulka kiyib olgan edi. “ Mana buni sovg’a desa bo’ladi. Demak, bu qanjiqcha attestasiyani shu alfozda o’tishini bilgan. Indamay turishinichi buni, o’zing tuppa tuzuk jalab ekansanku. Ha mayli, hammasini to’g’rilayman” – Iraning qaynoq kaftlarini yuzimga bosib o’yladim. Barmoqlarim bilan dumbalarini massaj qila boshladim. Ira biroz qotib turdida, so’ng badanida chumoli o’rmalagan odamdek etlari jimirlab bo’shashib qoldi. -Mana, qara, deyarli tugatdim. Assistentka hayron bo’lib avval ekranga, so’ng yubkasi chetidan ushlab sonigacha pastga tushirayotgan qo’llarimga nasar solib: “ Oleg, men hozir qilolmayman. Tayyorlanib olishimga imkon ber” – dedi -Mana tayyor, - so’zlariga e’tibor bermay, ko’zimni ekrandan uzmagan holda davom etdim, - qara, hammasi risoladagidek ketyapti. Ira ekranga yaqinroq keldi. Uning yaqinlashganini sezgan zahotim, o’tirgan joyimdan sakrab turdimda, tezlik bilan uning trusigini pastga tushirdim. -Oyijoon, - Ira oyoqlarini orasini mahkam qisib, bir qo’li bilan mening qo’llarimni, bir qo’li bilan tizzasigacha tushgan trusigini ushlab olishga harakat qilardi, - Oyi…, Oleg, bas qil. Nima qilyapsan.., - pichirlab davom etdi, - bunday qilolmiman. Uning harakatiga etibor bermay, stringini kuchliroq pastga tortdim va to’pig’igacha tushirishga muvaffaq bo’ldim. “Bayramda qizlar string kiyishmaydi”. -Men nima qilyapman? Sen bilan ishlayapman holos, -ko’rsatkich barmo’g’imni ekranga tirab davom etdim, - qara, natija chiqyapti. -Mening nazdimda sen boshqa ish qilayapsan. -Sen tushunmayapsan, shunchaki senga yahgi majburiyatlaring bilan tanishtiryapman, - bamaylihotir javob berdim, - yahshisi manavi qatorni qanday hisoblayotganimni yaqinroq kelib qara. Men seng ilgarigi majburiyatlaring bekor bo’ladi deganim yo’q hali, faqat unga qo’shimcha ravishda mas’uliyatli, lekin yoqimli topshiriqlar qo’shiladi. Men unga bu gapni shunday aytdimki, bir qo’lim bilan uning trusigini polda ushlab, bir qo’lim bilan oyog’ini trusikdan halos qilish maqsadida oyog’ini ko’tarayotganimda sarflangan kuch evaziga men emas, boshqa odam gapirgandek edi go’yo. Ana endi Iraning yubkasi ostida hech nima qolmagan edi. U qarshimda menga emas, kompyuterga qaragan holda turardi. Uning trusigi mening kresloyimni tagida polda yotar, liftchigi hali hamon ctol ustida edi. Ira ko’zlarini kompyuterda uzmas, liftchikdan halos bo’lgan emchaklari qo’lini stolga tirab turganligi vajidan pastga osilib turar, do’nqayibroq turganidan dumbalari o’zini ko’z ko’z qilgandek alohida ko’rinib turardi. Bu holatdan battar qizishib, oyoqlari bo’ylab sayohatni davom ettirdim, asta sekinlik bilan, cho’chitvormagan holatda, ozodlikka chiqqan qaynoq joylariga sayohat qilmoqchi bo’ldim. Lekin Iraning u yerlarga meni sayohatga chiqargisi yo’q edi. Irinaga bir qo’lim bilan ekarandagi tablisani tushuntirgan holatda, boshqa qo’lim bilan oppoqqina dumbalaridan ushlab, dumbasini bolishchalari orasidan andomi hihoniysining lablarini o’ynatib, barmogimni ichiga kirgiza boshladim -Jim tur va tushunishga harakat qil, qayerda hato qilganingni top, - deya bir harakat bilan uning orqa tomoniga o’tib, belidan ushlagan holda davom etdim, - mana shundoq tur. Mana endi sening foydali tomonlaringni ko’rayapman. -Oleg, noqulay bo’lyapti. -Nimasi noqulay? О-о-о, naqadar go’zal qomating bor ekan, Ira! Mana bu boshqa gap, - tomosha qilishda davom etdim, - oh, oh tozalangan, chiroylikkina ko’rinayotgan amchang, ko’zni olar darajada oppoqqina dumbalaring, mana go’zallik qayerda! Hijolat bo’lishga o’rin yo’q! Sen men kutgandanam go’zalsan. Seni olishda adashmabman. Sendagi barcha imkoniyatlarni yuzaga chiqaraman. Sen men bilan ishlash imkoniyatingni qo’ldan boy berma! Men unga shunaqangi yaqin keldimki, go’yoki u oyoqlarim orasiga kirib ketgundek edi. Uning oppoq, yalang’och dumbalari ko’z oldimdan bir necha santimetr uzoqda edi holos, oyoqlarini orasidan mana man deb lovullagandek bolib ko’rinayotgan amidan suvlanganini bilish qiyin emasdi. “Mana bu haqiqiy go’zallik. Suvlanibdi, demak mening foydamga”. Mening uning anal teshigini van am tortgan amini yahshiroq ko’rish uchun dumbalarini qo’lim bilan ikki tomonga ajratdim. Irina hijolat bo’layotganini takrorlab, o’zini “hazinasi”ni berkitib, qo’limdan chiqib ketmoqchiday talpindi. -Fyodorova, bas yetar. – qilayotgan ishimni to’htatib dedim, - jalab, qanchiqlarnikidek yonayotganini qara amingni. Qara! Men shahd bilan o’zimga qaratdimda, qo’limni oyoqlarini orasiga tiqib, bir qo’lim bilan yuzini yuzimga keltirib, “Men seni sikishimni anchadan beri orzu qilasanmi” dedim. Ira, qizarib, avval amini suvi tekkanligidan yaltirayotgan barmoqlarimga, so’ng hayoli uchgan odamdek menga qaradida, monitor tomonga burilib ho’ngrab yig’lab yubordi. -Anchadan beri orzu qilaman. Bo’ldi yiglama, zora shu bilan ish bitsa. Sen bilan qiladigan ishlarimiz ko’p hali. Menga qara! Ira stolga o’zini o’nglab oldida bellarini eggan holda o’zining bor go’zalligini namoyish qildi. Barmoqlarimni bemalol ravishda amiga bosib, lablarini ikki tomonga ochib, uning klitoriga barmogimni uchini tekkizdim. So’ngra uning keyingi harakatlarini kuta boshladim. Men uning holatini tushunib turgan edim. Faraz qiling, yosh, kelishgan qad qomatli yordamchi qiz, boshlig’ining honasida yalang’och, do’nqaygan, yashirin go’zalliklarini bor bo’y basti bo’yicha boshlig’iga ko’rsatgan holda turibdi. Boshlig’I esa ami qanday suvlanayotganini va bunga mos ravishda anusining puls singari harakatlanayotganligini tomosha qilib barmoqlari bilan sikib o’tiribdi. Honaga jimlik cho’kdi. Iraning bunday vaziyatga tushganda qanday davom etish ketakligini bilmasligini tushunib yetdim. -Irina,hammasini tushundingmi? -Ha , - u tugadi shekilli deb o’ylab o’rnidan turishga harakat qilib. -Endi o’tir. -Qayerga? -Bu yerga, - men allaqachonlar ochiqda turgan va jangga tayyor qo’tog’imni ko’rsatib, va Irani quchog’imga tortib o’tirg’izmoqchi bo’ldim. Men uni qo’tog’imga o’tirg’izayotganimni sezmasdan qaysarlik qila boshladi. Qattiqroq tortdimda, asta sekilnlik bilan o’tirg’iza boshladim. Qizcha indamaygina o’tirishga harakat qildi. Qachonki, qo’tog’im amining lablarini yorib teshigiga kirganini sezgandan so’ng Ira qotib qoldi. -Oleeeg.…aaah …..kerak emaaas. Ohirgi so’zlarini qaynoq va torgina amiga kirib bo’lgan qo’tog’imi ustida o’tirib aytgan edi. Bo’ldi! U qovog’I soliq holda indamay o’tirar edi. Ko’rinishidan yangi topshiriqlarga ko’nikib bo’lgan edi. -Irina, - qat’iyat bilan dedim, - attestasiyangni davom ettir, agar shunday o’tiraversang ohiriga yetolmaymiz. Majburiyatlaringni endi o’zing bajar, uyog’iga senga o’rgatish shartmasdir! Ira shunda ham klaviaturadan bir nimalarni yoza boshladi. U meni hayron qoldirib, qo’tog’imi ustida o’tirib ham ishini o’ylayotgan edi. -Menga qara, kompyuter sening ishingmas. Hozirda sening ishing menga rohat bag’ishlash. -Men nima qilishim kerak?, - so’radi behosdan. -Mening o’ylashimcha, ekselda jadval tayyorlashingdan ko’ra, yahshiroq chiqadi Irina bir qizardida, bellari bilan o’rnidan turmasdan harakatlana boshladi. -Shundaymi?- so’radi Ira -Boshlanishi uchun bo’ladi. Yanada Faolroq bo’lgin! Yoki o’rgatish kerakmi? -Yo’q, - uning ovozi zo’rga chiqardi. -Unda, qani, boshla! Ира qo’togimga o’tirgan holda harakatni boshladi. U stolga tayangan holda, men o’ylagandek o’tirib tura boshladi. U turganda balandroq turar, bu vaqtda uning namlanib gavhardek tovlanayotgan amini ko’rish menga zavq ulashayotgan edi. Shu holatda Ira bir ikki minut harakat qilgach, bunday bir hillikdan to’yib qolgandek bo’ldim. Boshqa usullarga o’tish vaqti yetib kelgandi. Shu payt uning telefonida qo’ng’iroq bo’layotganini bildiruvchi musiqa yangradi… Shu payt uning telefonida qo’ng’iroq bo’layotganini bildiruvchi musiqa yangradi. Irina qo’tog’imga sakrab o’tirgan ko’yi trubkani ko’tardi: -Allo, ha, jonim …. yoq.. Yo’q hali. Men hozir . . . uuuning . . . qabulida o’tiribman. Hozir gaplasholmayman. Meni kutma, ketaver. Qachon deysanmi? -Qachon tugatamiz, Oleg? – Irina boshini burib so’radi. Uning ovozida qo’rquv aks etardi. Uni yigiti biz nimani tugatishimizni va u mening qayerimda o’tirganini bilarmikan! -Bilmayman. Yana berilmagan ikkita savolim bor, - degach, yigitini oldida baqirmasligini bilib tezlikda anusiga qo’limni tiqdim, - Ikki soatlar chamasi manimcha. Lekin hammasi o’zingga bog’liq, kerak bo’lsa ertalabgacha imtihon qilishim mumkin -Arslonim, eshitdingmi. Shunday ekan meni kutma. Juda bo’lmasa taksida borarman. Ho’p. Seni o’pib qolaman. Hozir menga noqulay bo’lyapti- dedi Irina qo’limni ko’tini teshigidan tortmoqchi bo’lib. Lekin uni qo’lini o’lib, o’zini stolga yotqizdimda, amida chiqqan “sharbat” bilan ko’tini teshigini namlab qo’tog’imni bor uzunligicha tiqib yubordim. Irina baqirib yubordi: - Ayyy, oyijooon, u yoqqa mumkin emas! Oleeeg, bo’ldi qil, ol u yoqdan! -Kechagina amingga mumkin emasdi. Mana bugun amingga qo’tog’imi kirgiziiiib tizzamda o’tiribsan. Baribir bugun bo’lmasa ertaga ko’tingga sikardim. Undan ko’ra hozirdanoq sikishni boshlayman. Bu mening senga beradigan birinchi savolim bo’ladi. Demak, shunday ekan, o’ylanma, harakatingni qil, qimirla. Shunda tezlikda buniyam hal qilamiz. Bilib qo’y, dumbalaring sening yangi vazifang. Bugun birinchisi bo’lsa, ertaga ikkinchisi bo’ladi, qarabsanki ikkita qo’toq bemalol kirib chiqadigan teshik hosil qilaman- dedim o’zimi gapimdan o’zim kulib, Iraning dumbalariga shapitilab urarkanman qo’shib qo’ydim, - Ir, seni dumbalaring aynan shunday ishlarni qilishga qodir va shu uchun yaralgan. Ira ehtiyotkorlik bilan harakat qilishni boshladi. Endi uning anal teshigida qo’tog’im bilan barmog’im harakatlanardi. Men ehtiyotkorlik bilan barmog’imni teshik bo’ylab aylantirib, gohida ikkinchi barmog’imni ham tiqib qo’yardim. Ish degan mana bundoq bo’libti. Ko’tini teshigini barmoqlarim bilan yirdim. Uchinchi barmog’imni tiqqanimni bilaman Ira ovozini boricha baqirib, bo’shanib yubordi va majolsiz holatda quchog’imga o’tirib qoldi. Bu bilan u endi tiqmoqchi bo’lgan uchinchi barmog’imni o’zini harakatini bilan ko’tiga, ohirigacha tiqib yuborgan edi. - Ko’rdingmi, Ira, hamma narsaga o’rganish kerak! Endi o’rningdan turib stolga turib ol. Irina boshqa odamga aylanib qolgan edi. U hech qanday qarshiliksiz o’rnidan turib qo’tog’imni bo’shatdida stolga yotib oldi: -Endi nima qilishim kerak? -To’rt oyoqlab tizzala. O’zing teshigingni ko’rsatib meni kutayotganligini ayt. Irina yaralangan odamdekdek ho’rsinib kerakli posada turdi. Yana dumbalarini mehr bilan o’ynay boshladim, bu pozada dumbasining bor tarovati to’la tokis namoyon edi. -Oleg, mening barcha teshiklarim seni kutyapti. Hohlaganingcha va hohlagan usulingda meni sik. Uning bu gaplari meni o’zimga yoqadigan darajada hayron qoldirayotgan edi – bir soat oldin qizcha qo’limni bluzkasiga tiqqanimda o’zini olib qochayotgan edi, hozir esa buqataloq bolgan gunajindek o’zini sikishni so’rayapti. Men biroz dumbalarini yana bir bor o’ynab tomosha qildim. Anal teshigigiga yaqinlik qilayotganimda tuflisini poshnalarini halaqit qilmasin uchun oyoqlarini ikki yonga kerdim. Bu vaqtda Ira qilayotgan ishlarimdan qotib qolgan edi. Manimcha u qo’rqayotgan edi. Iraning bu pozada turishi menga seks mashinani ko’rinishini eslatvordi. Ko’z oldimda, ikki bo’lingan yarim sharni eslatuvchi dumbalar, uning pastrog’ida “meni sik” deya ko’rinib turgan ikki teshik. Ikkisidan birini tanlash o’zimni ihtiyorimda. Men biroz teparoqdagisini tanladim va shu zahoti barmoqlarimdan uchtasini u yerga osonlik bilan kirgizdim. Demak, boshlasa bo’ladi. -O’zingni bo’sh qo’y va chuqur nafas ol. Barmoqlarimni teshik ichi va uni atrofida o’ynatarkanman, mushaklar o’zini qo’yib yuborib teshik qabul qilishga tayyor degandek katta bo’lib ochildi. Bunday “muolaja”dan so’ng barmoqlarimni ko’tidan oldimda, teshigi yana toraymasdan qo’tog’imi boshini u yerga tiqa boshladim. Uning teshigi qo’tog’imni yutib yuborgandek bo’lib o’ziga qabul qilib oldi va kirib bo’lgandan so’ng darrovda qisib oldi. -Ira, o’zingni bo’sh qo’y va amingni siypala, shunda kirishi oson bo’ladi. Ertami kechmi baribir tiqamanku. Ira qo’llarining chiganog’iga tiyalib, tizzalagan holda o’tirdi. Uning turishi go’yo sigirning o’ld oyoqlarini bukib, orqa oyoqlari tik holda yotganidek ko’rinardi. Uning teshigi torayib qoldi, shunda dumbasini yostiqchalarini ikki tomonga kerib, qattiq qattiq amiga sikishda davo etdim. Irina og’riqqa chiday olmay baqirib yubordi. -Yirtib yuborasan hozir! Bo’ldi bas qil! -O’zingni bos. Kallangni ishlatishni bilmasang, amingni ishlatishni bil! Aming bilan yahshi ishlarkansan lekin. Qani, bo’l, ko’tingni ko’tar, bo’laqol tez! Ira indamaygina menga anal teshigiga yol ko’rsatganday ko’tini ko’tardi. Men ko’tiga shunaqangi sikar edimki, amiga tuhumlarim urilib shaloplagan ovoz chiqarardi. Irina to’kilib bo’lgandi, lekin qo’rqqanidanmi menga ko’tiga kirishim uchun dumbasini yostiqchlarini o’zi ikki tomonga kerib berdi. Iraning bunday pozada turishi, ketining bunday ko’rinishi mening uzoq muddat lazzatlanishimga imkon bermadi. Qo’tig’imni bir ikki tiqqanimdan so’ng bo’shanib yubordim. Mening bo’shanganimni sezgan Ira harakatga tushib qoldi. -To’hta, men chiqaman, sen shunday o’tir, hamma oqadiganlari stol ustiga oqsin. Sening teshiklaring a’lo darajada, Irka! Irina ho’rlanganidanmi, yo ko’ti og’riq berganidanmi yig’lab yubordi. “ O’z ishingday qabul qil. Mana ko’tingga ham muhrni urdim. Bilasanmi, Ira, men seni birinchi marta suhbatda ko’rgandayoq sikishga qaror qilgandim. Seni ishga faqat shuning uchun oldim, tushungandursan. Ko’rib turibman, sen bunga loyiqsan. Sen men o’ylaganimday chiqding. Darvoqe, ko’tingga birinchi bo’lib men sikdimmi? Irina javob bermasdi. Balkim eshitmadimikan? -Men sendan so’rayapman, Fyodorova, kim birinchi bo’lib ko’tingni teshigini ochdi? Jim tursang yomon bo’lishini bilarsan? -Ha.. sen birinchisi. -Voh, men ham shunday o’ylagandim. Ko’tdan berish qanday, yoqdimi? -Og’riqli – ijirg’angan holda dedi, qizarib turgan ko’tini berkitarkan. -Hech nima bo’lmaydi, uch to’rt kundan keyin bilinmay ketadi. O’rganib ketasan. Demak shunday ekan, endi o’sha yeringga bo’shanaman. Kresloga o’zimni tashlarkanman ajoyib manzarani guvohi bo’ldim. Irina hozirgina muhr urilgan ko’tchasini ko’rsatgan holda bukchayib o’tirar, teshiklardan tushayotgan shilimshiq moddalar stul ustini bejardi. -To’gri o’tirvoseng, tezroq tushib ketadi. Hali hammasini tozalashing kerak. Yigiting kutayotgandir hali. – mening bo’lgan ishlardan so’ng kayfiyatim ancha ko’tarilgan edi. Ahir, nimani rejalashtirgan bo’lsam,bo’lsam, hammasiga erishgan edim. Ushbu “muolaja”lardan so’ng Ira endi nafaqat kotiba, balki barcha istagimni ro’yobga chiqaruvchi seks hizmatchiga aylngan edi. -U-u, mmm, - ovozi zo’rg’a chiqdi Irinaning, - ketgan. -Demak sen o’zing qolding, shundaymi? Qanday holatda bo’lishidan qat’iy nazar attestasiyadan o’tish uchun qolgansan, hattoki, menga hizmat qilishing, amingni va ko’tingni menga ochib berish kerak bo’lganini bilganing holda? -Haaaa.. – sperma sekin oqayotganidan diqqat bo’lgan Irina kuchanib javob berdi va shu zahoti spermaning so’nggi tomchilari tushib, pastga oqishi to’htadi. -Ir, bilasanmi, nega sening lavoziming assistentka deb nomlanadi? Bilmaysanmi? Unda bilib ol, hammasi oddiy, ass inglizcha so’z bo’lib – ket, dumba ma’nolarini anglatadi. Bundan bilib olsang bo’ladiki, shu lavozimga ega qizlar bossining oldida rakom holda turishi va uning qo’tog’ini o’zida qabul qilishi lozim. Tushunyapsanmi? -Ha, -Demak bu ishga o’z o’rniga ega bo’lishning bir yo’li. Boshlig’ing qayerda va qay holatda bersang ham kam. Ertalabda boshlig’iga kofe tutgan qiz, hattoki u o’ta bilimdon bo’lsa ham, o’zini og’zini tutib spema yutadigan bilimi kamroq student qizning oldida o’z kar’yerasini o’ylamasa ham bo’laveradi. Gapimni mag’zini chaqqandirsan. Bir do’stim bor, katta bir kompaniyada rahbar lavozimida ishlaydi. Uning ham senga o’hshagan assistant qizchasi bor. Doim birga olib yuradi, hattoki shartnoma tuzishga ham. U menga ofisga kamroq vaqt ajratishini, asosiy vaqtini safarda o’tkazishini aytgan. O’ylab ko’rchi, safarda ular nima qilishadi? -Ho’sh, nima qilishadi? -Sikishadi… Sikishish ham oddiy sikishish emas. Qizcha barcha pozalarda unga rohat bahsh etadi. Ularning qilayotgan ishini oddiy seks desa kamlik qiladi. Ira o’rnidan qo’zg’alib, turishga harakat qildi. Shu onda Iraning yaqindagina kattalashib kichraygan anal neshigidan sperma qoldiqlari stol ustiga tomchilab tushdi. Ohirgi tomchisi tushgandan so’ng Iraga yuzlandim: -Stolni yig’ishtirib qo’y. Tiling bilaaan. Agar aytganlarimni vaqtida so’zsiz bajarsang ish haqingni ham boshqatdan ko’rib chiqamiz. Bo’laqol, muolajalarimiz hali tugamadi. Uztingdagi koftangni ham yech endi. -Yechinaman? – hayron bo’lib so’radi -Jonginam meni, albattada, yoki birortasi halal beradimi. Ira koftasini yechib stolga suyandi. Uning bo’liq ko’kraklari, va uning uchidagi so’rg’ichlari ko’zimni quvnatardi. U menga iltijo mo’ltirab qarab turardi. -Qani bo’laqol, davom etamiz.- uning tepasida turib yelkalaridan barmog’imni chumoli o’rmalagandek silab davom etdim, - go’zalim meni, nega shu vaqtgacha senga tegishmagan, qomating go’zal, yahshigina sikishsang, dumbangniku, aytmay qo’yaqolay. Ana endi menga qara, qo’lingni tushir, oyoqlaring orasidagi xazinani ko’rmoqchiman. Qizcha qo’lini tushirib, men uni qaddi qomatiga, oppoqqina qilib tozalangan amiga, tarang turgan bo’liq ko’kraklariga ko’z yugurtirib chiiqunimcha u mening yangi topshirig’imni kutib turardi. -O’ylab ko’r, senga majburiyatlaring haqida to’la to’kis tushuntirdim. Menimcha buning qiyin joyi yo’q. Eplay olasanmi? -Ha… -Yaqinroq kel, unda…. Yanayam. Ana endi tizzala…. Vuy mallades, Og’zingni och va bo’shanish uchun nima qilish kerak bo’lsa, bajar! – u tizzalab olib qo’tog’imni og’ziga olarkan davom etdim, - yahshi, labingni kengroq och, toki meni seni qaday so’rayotganingni ko’ray. Anal seks bilan shug’ullanganimda, klizma qilinmaganligi uchun ahlat va sperma yuqi yopishgan qo’tog’imi og’ziga olib minet qilarkan, menga farahbash onlarni taqdim qilayotgan edi. Qo’to’g’im yanayam taranglashib, spermam kelayotganini sezgan zahotim qo’tog’imi tomog’igacha tiragan holda fontan otgandek oqizib yubordim. Irina nafas olishda qiynalar, nafas olish uchun spermami yutishga majbur edi. Shunday qildi ham. -Aqlligim. Men kutgandan ham tez va a’lo bajarding. Bugunga yetar endi. Ertalabdan birgalikda ish boshlaymiz. Ertalab soat 8-40 da qabulimga kirasan. Darvoqe, ertalab kelishingda keting toza bo’lishi uchun o’zingni klizma qilib kelgin., agar o’zingni ahlating bilan nonushta qilishni istamasang. Sababini o’zing bilasanko’tingga sikkinimdan so’ng tiling bilan tozalab qo’yishing zarur bo’ladi. Irina shoshilib narsalarini yig’ishtira boshladi. So’ng burchakka bo’rib joylashdi, lekin kiyinishga shoshilmasdi. -Oleg, uyimga ketishimga ruhsat berasanmi yoki yana birorta men qiladigan ish bormi? -Kiyinishing ham mumkin, agar hohlasang kiyinmasdan ham yalang’och ketishing mumkin. Ira tezlik bilan ustiga kiyimlarini kiyib oldi -Darvoqe, uyingga qanday ketasan? -Taksi chaqiraman hozir. -Taksini ertalabgacha kutsang kerak. Yur, o’zim tashlab o’taman. Mashinaga o’tirishimiz bilan unga hamma kiyimlarini yechib, yonimga passajir o’tirgichining pastki qismida o’tirishini buyurdim. U imillab yechinishga harakat qilardi. Ofisning mashinalar turar joyidan chiiqanimizda u qip yalang’och bo’lib men aytgan joyda otirardi. -Go’zalim, -dedim men, - pastdagi muzlab qolmasliging uchun harakat qilish kerak. Bas, shunday ekan, tezlik bilan qo’tog’imni tillaring bilan erkalab ket. Yo’l bo’yi u mening jahlim chiqishidan qo’rqib, qo’tog’imni so’rib, tuhumlarini yalab ketdi. Uyiga yetib kelib to’htagach men uni yana sikkim kelib qoldi. Men uni yuzini orqa o’tirg’ichga qaratib rakom holatda qo’tog’imni yana orqa teshigiga tiqdim. -Oleg, og’riyapti! – ingradi yuzini menga burib, dumbasini qisgan holda. - Ogriyaptimi, demak kengaytirish kerak ekanda! – men ketini ikki tomonga kengaytirib qattiqroq sika boshladim Bu safar anus bir pastda yumshadi, bu esa bemalol harakatlanishimga yengillik berardi. Menda negadir orgasm kelmasdi. Assistentka esa orqa o’tirgichga yuzini qo’ygancha indamay mening yuqori choqqiga chiqishimni kutardi. Birozdan keyin spermani ichiga tashlamasdan dumbalariyu, bellariga tashladim. Bu paytda Irina, u menga shahvoniy hirslarimni qondirish uchungina kerakligini tushunib yetgan edi. -Bo’ldi, u yoq bu yog’ini artib uyingga kir. Darvoqe, menga Janna Zozul kerak. Erga tekkanmi u? -Yo’q, hozir hech kim bilan uchrashgani ham yo’q, - dedi Ira kiyimlarini kiyarkan. -Yahshi. Uqib ol: orqangdagi kichkina teshikchani unutishga haqqing yo’q, bo’lmasa qulo’gingdan cho’zib rahbarlarga navbatga bervoraman. -Men uni senga qanday tortiq qilaman! -Jim, o’z qo’ling bilan. Keyin, hayz kunlaringdan tashqari pastki nozik joylaring ochiqlikda yurishi kerak. Trusigingni tashlab ket qaytib senga kerak bo’lmaydi. Endi ishga umuman kiyib bormaysan. Darvoqe, klizma haqida unutma! Ertasiga ertalabki ishim quyidagicha boshlandi: avval Ira topshiriqlarni yozib olish uchun honamga kirib, kunlik rejalashtirilgan ishlarni yozib oldi. Keyin, eshikni kalit bilan qulflab, stolimga yaqin keladida, ozi yubkasini ko’tarib dumbalarini namoyish etdi. Menga uning dumbalari “yoqib” qoldi. Ira qo’tog’im ko’tiga kirayotganda shunaqangi shirin oh tortadiki, jigarrang “uzuk” ichida qo’tog’im yo’qolibqolganligini o’zim ham sezmay qolardim. Men uning ko’tiga bo’shanishni yahshi ko’raman. Irina mening hohishlarimga o’rganib , oldindan sezadigan bo’lib qoldi. Bo’shanganimdan so’ng kresloyimga o’tirdim. Ira esa rakoom turgan holda dumbasini likillatib, qo’li bilan teshigini o’ynardi. Men bunday manzaradan rohatlanardim. Bunday harakatdan so’ng 1-2 minut o’tgach teshikdan sperma oqib chiqishni boshlaydi. Avval u amiga lablariga oqib, u yerdan soni bo’ylab pastga oqardi. Qachonki, chulkisining chetiga yetib borganda oyog’idagi bor urug’larni qo’li bilan sidirib olardida, urug’larni kutib ochilib bo’lgan og’ziga olib borardi. Shundan so’ng erkalanib “bugun to’g’ri bajardimmi” –deb so’radi va oyoqlarim orasiga menga chiqib ketish oldida minet qilish uchun o’tirdi. - Bugun boshqachasan. Bo’laqol tezroq tugatginda, menga Janna Zozulni chaqir. Men uning mehnat ta’tiliga chiqish haqidagi arizasini ko’rib chiqdim. U yoq bu yoqqa ketmay turib manga uchrasin. Kecha aytganmiding? -Ha. -Ho’sh, keyinchi? -U aytdiki, sen ahmoq va buzuq inson ekansan. U rozi emas ekan. -Yahshi. Unda birgalikda kiringlar. Ko’rasan nima bo’lishini.